OVETEN. 347

trarium omnino constat. Etenim Emmanuel Diaz ideo Pe- tro Fernandez mandatum contrahendi nomine suo commi- sit , quia praesens esse non poterat. Antequam matrimo- nium conciliaretur Insulam Cubae appulit, ratione officii. In hoc conveniunt omnes : sponsi, testes, parochus, Curia Ovetensis, quae hoc modo non communi matrimonium cele- brari concessit. Iam si defuit Diaz, nunquam cum sua uxore convixit, quivis cum ea conventus non habuit locum, imo nec haberi potuit. Quod desumitur ex ipsa impossibilitate qua detinebantur Emmanuel et Damasa consummandi coniu- gium. Quod argumentum, testium depositionibus confir- matum, non consummationem coniugii invictissime probat. Si enim a posse ad esse non valet illatio, multo minus ab impossibili.

Porro nec Emmanuel unquam in Europam venit et Da- masa nunquam appulit Cubam. Utrumque facili negotio pro- batur. Emmanuel enim antequam coniugium iniret, O vetum deseruit. Una vice tantum in Ep. ad patrem Damasae de- siderium redeundi Ovetum manifestavit, sub conditione ta- men transeundi ad meliorem fortunam, eo quia Habanae officio et munere vacans, paupertate detinebatur. At eum conditio verificari non posset, desiderio redeundi valedicere debuit. Nulla enim erat discedendi et Ovetum redeundi op- portunitas, cum meliorem fortunam absque officio sperare non posset. Ideo propositum mutavit nec unquam reliquit Habanam. Porro Emmanuelem non adimplevisse desiderium redeundi Ovetum, quod conceperat momento tristitiae, cum adversa fortuna premeretur, testes non desunt, et numero, et omni exceptione maiores, quorum confessiones certitudi- nem pariunt, qua maior desiderari non potest. Damasa enim, quae, teste Episcopo Ovetensi, bene morata est, et virtutibus praedita, proindeque incapax proferendi mendacium, absque hesitatione ulla, sed serio affirmat ex eo die, qua Emmanuel ex dioecesi Ovetensi discesserat « non lo ha veduto, nè » ebbe occasione di vederlo, nè molto meno di conversare » con lui » .