S. Congregatio Eituum 349

qui percussi sunt pastores ut dispergerentur oves gregis, maxime enituit

Ven. Servus Dei Natalis Pinot , cui dulce fuit pro Christi fide sanguinem

suum effundere. Curionis munere in oppido Louroux-Béconnais apostolico

zelo fungebatur, dum ad sacrilegum iusiurandum nuhcupandum, quod a

civili cleri constitutione dicebatur, tenta tus , id praestare impavide recu-

savit, quod a quovis catholico viro respuendum esse noverat. Poena remo-

tionis ab animarum cura multatus , palam in sua ecclesia fidei professionem,

cui imperatum iuramentum adversabatur, exposuit et christifideles gravi-

ter admonuit ne rebellium artibus irretiri paterentur . Ideo exilio est damna-

tus; ipse tamen ministerium suum non deseruit neque intermisit, f elicique

exitu adlaboravit, ut nonnulli sacerdotes, qui decepti fuerant, ad bonam

frugem reverterentur. Exacto exilii tempore, sacra munia obire nedum in

sua ecclesia i terum suscepit, sed et finitimos vicos et oppida suis pastoribus

dest i tuta clanculo adibat, fervidisque concionibus, sui ferme immemor,

populum in fide confirmare satagebat. Haec agens inimicorum odium in se

acerbius concitavit; quo factum est ut ad necem undique conquireretur.

Comprehensus in tugurio, quo se receperat, dum sacris indutus vestibus

rei divinae erat operaturus, Andegavum trahi tur et per vias civitatis cir-

cumducitur, ut i ta indutus ludibrio esset iniquis conspiratoribus. Mox

tribunali seditioso sistitur, ubi rursum ad iuramentum praestandum ten-

ta tus strenue recusavit, declaravitque se velle Deo suam fidem servare.

Tum decretum mortis est la tum, a tque confestim Dei Famulus ad suppli-

cium est raptus , iisdem sacris indutus vestibus, quas assumpserat paulo

antequam caperetur. In patibuli conspectu, signo crucis se munivit , pro-

latisque verbis: Introibo ad altare Dei, firmo gressu incedens suum caput

carnifici obtulit, inimicis suis generose ignoscens. Obstupuere omnes!

Neque ullo opus est commentario, ut quisque sentiat optimi pastoris lau-

dem hunc Dei Famulum egregie esse meritum, quippe qui v i tam suam prò

ovibus sibi creditis tradidit .

De eiusdem martyrio et martyri i causa disceptatum de more est, pri-

mum in Congregatione Antepraeparatoria in aedibus Eeverendissimi Cardi-

nalis Vincentii Vannutelli, causae Eelatoris, habi ta die 10 mensis novem-

bris, superiore anno; deinde in Praeparatoria in Apostolico Palatio Vati-

cano coacta die quar ta maii vertentis anni; ac novissime in universo sacrae

Ri tuum Congregationis coetu coram Sanctissimo Dno nostro Pio Papa XI

die prima huius mensis congregato, in quo memoratus causae Relator hoc

dubium ad discutiendum proposuit: « An constet de martyrio et causa mar-

tyrii, nec non de signis seu miraculis, in casu et ad effectum, de quo agitur? ».

Eeverendissimi Cardinales et Patres Consultores sententias suas ex ordine

et expedite protulerunt, quas Beatissimus Pa te r adeo studiose est prose-