346. De uno Confessore.

1. Eia, fratres amati,

vox nostra sonet Alleluia.

2 a. Laudare Dominum nostram
nunc decet [atque] in saecula ;

2 b. Qui cuncta visibilia
fecit et invisibilia,

3 a. Caelum, terram, maria
et quae sunt cuncta in
eis condita,

3 b. Exercetque propria
semper in his pia
gubernacula.

4 a. Intendat nunc cantica
vocum atque sensuum
officia,

4 b. Quae nos ad praeconia
canimus confessoris
magnifica.

5 a. Nunc ergo, sancte
N. N., vocis organa
sanctissime nostra consona
considera,
quae tibi canimus
debita ;

5 b. Postulat omnis

haec tibi plebs subdita,

ut Dei misericordia

largissima

per tua nos salvet

merita,

6 a. Tollens omnia
nobis crimina,
peccata simul
et levia.

6 b. Et, quae sunt grata
sibi, faciat
nos operari
per saecula.

7 a. Nec ultra horribilia
temptamenta
nos valeant
ad perversa
daemonica
contorquere itinera;

7 b. Sed sancta servent agmina
nos per saecla
angelica
inter ista
multimoda
istius aevi pericla,

8 a. Ut mereamur
ad aethra
scandere lucida

8 b. Mox ista vita
finita,
regna felicia.

9 a. In quibus es tu modo regnans
cum sancta gloria,

9 b. Vestitus angelica stola,
ornatus corona

10. Gemmis perlucida.