Iuris ducendi funus et sepulturae 353

quoad eosdem filios. Proinde Guardianus dubitare nullimode

poterat de iure quod defunctus haberet, ut tuto sepeliri pos-

set in sepultura, quam Ioseph Micallef emerat pro se, suaque

familia et pro coniunctis amborum: idest sui et uxoris suae

et in qua praemortuus nepos conditus iam fuerat. Idque eo

magis quia in Ordinatione quadam anni 1870 dictum fuit:

«praesumitur cuique ius esse sepeliri in sepultura... in qua

ex proprio suo iure, conditus fuit aliquis ex consanguineis ».

Neque iniuria egisse putant dum cadaver efferrent atque

associarent, absque interventu parochi ; nam Regulares id

facere iure possunt quoties Parochus ab eisdem invitatus, aut

renuerit, aut stata hora non venerit ; S. C. Cong. in Tuscu-

lana funerum 24 iulii 1734. Ista enim proposito dubio :

An postquam Patres Reformati per aliquod temporis spa-

tium expectaverint Archipresbyterum, vel illius coadiutorem,

possint absque iisdem asportare cadaver ad eorum Ecclesiam:

respondit :

Affirmative, intimato tamen prius et expectato per horam

Archipresbytero vel Canonico coadiutore.

In casu, aiunt Capuccini, Parochus vocatus renuit, expe-

ctatus non venit. Neque ad Guardianum probare pertinuit,

clarioribus argumentis, ius quod defunctus habuit in dicta

sepultura; istius familia tantum evincere cogitur praetensum

ius et omne diluere dubium, si enasceretur quoad realem eius

existentiam. Guardianus nil aliud facere poterat quam fami-

liam defuncti audire, quae ius suum in sepoltura asseruit ;

dum aliunde innotesceret istius parentela cum fundatoris fami-

lia, conditumque fuisse in eadem sepultura praemortuum

defuncti nepotem.

Quod si Pater Guardianus in funere hoc rite egit,- nullum

laesit ius cum stola et cruce elata incedendo; quia omnia

haec agere poterat, etiamsi Parochus interfuisset associationi.

Spectat enim ad Ecclesiam tumulantem ius elevandi crucem

et sacras peragere functiones; parochi autem sola requiritur

praesentia ; Reiffenstuel, lib. 3, tit. 28, n. 36 ibi. Dum defer-

Acta, tom. XI, fase. CXXVII 23