354 DISPENSATIONIS AB IRREGULARITATE

fuerit, si claudus si albuginem habens in oculo »; quae lex, utpote caeremonialis, abrogata Christi morte, a RR. Pontificibus quoad substantiam instaurata est, uti ex can. Illiteratos distinct. 46 et toto titulo decretalium, De corpore vitiatis ordinandis vel non et latius disputant Pyringh ad eumdem tit. Reijfenstuel lib. 5 tit. 37 num. 80 et communiter Doct. Coecos autem ir- regulares esse etiam ad primam tonsuram, post text. in cap. Hinc est dist. 49, cap. final, dist. 55 tenent Praeposit. in di- ctum cap. final. 55 vers. Oppono quod imo. Fagnan. Caput cum Contingat. De aetate et qualit. etc. n. 116. Pignatel. cons. 146 n. 7 tom. 8. Unde Xaverium a s. Presbyteratus Ordine excludendum esse , utpote irregulärem non est dubium. Quin ulla ei spes dispensationis ab hac irregularitate obtinendae af- fulgeat; nam teste Bened. XIV Instit. Eccl. 34 §. 2 « Hoc im- » pedimento neminem solvere umquam Apostolica Sedes con- » suevit ; cum coecutientibus vero , ex morbo suscepto post » habitos Ordines, tantum sub conditione, quod non sit omnino » coecus et quod Missam memoriter non recitet. »

Nec desunt reapse resolutiones S. C. C. denegatae dispen- sationis in similibus casibus ceu in Pampilonensi 8 Martii 1733. Luculentiora vero exempla denegatae gratiae adsunt in Neapo- litana 17 Septembris 1814, et Vercellen. 28 Iulii 1860. Ita pa- riter responsum est in Colonien. Dispensat. 18 Septembris 4862, et recentius in Carcassonen. Dispensationis ab Irregularitate 27 Febr. 4869.

Nec valeret adduci exemplum cuiusdam Roberti Scoti, cui quamvis coeco a puerili aetate, concessa fuit facultas, nedum ad Sacerdotium, sed eliam ad Episcopatum ascendendi, uti tenent Maiol. De Irregularit. lib. 4 cap. 20, et Barbos, de Offic. Epi- scopi alleg. 42. num. 28: respondet enim Bened. XIV. quod « reliqui scriptores, quibus maior fides habenda est, Robertum non oculis captum, sed infirmum fuisse dicunt. »

QUAE PETITIONI FAVENT . Contra sed vero animadvertendum occurrit, praesenti in themate minime agi de initiando ad pr i - mam tonsuram vel ad ordines sacros promovendo , de quibus specifice agunt auctoritates et decisiones supra relatae, sed de