BURDIGALEN. 359

abiecta circa nullitatem sui matrimonii, a causa promovenda destitit. Mauritio vero sponsae exemplum, ait defensor, non placuit et causam intenta vit, sed frustra.

Enimvero in confessis praeprimis est, observat vinculi tutor, Iosephinam ita libere et sua sponte consensum in ma- trimonium, coram parocho et testibus praestitisse, ut ne leve quidem coacti consensus indicium prodierit. Ipsemet enim Mauritius ad quaestionem : « Que savez-vous sur la manière dont l'épouse a répondu à l'Eglise, le oui, je le veux, et sur son attitude à la sacristie pendant la signature et au départ de l'Eglise ? » reponit : « Je n'ai rien remarqué de particulier ». Tali stante facto, en, prosequitur orator, quod nos docet S. Rota in decis. 149,% 1 coram Ratto: « Cum agatur de matrimonio contracto coram parocho et duobus testibus iuxta formam praescriptam a sacro Concilio Triden- tino in Sess i 24 De ref. matr. cap. 1, et in ipso celebra- tionis actu intervenerit liber consensus utriusque contrahen- tis, omnis praesumptio militare debet pro validitate eius- dem matrimonii, nullaque ratio habenda est de oppositis exceptionibus, quando illae non sunt adeo perstringentes et efficaces, ut incontinenti et concludentissime, evincant prae- tensam nullitatem, sive ex defectu liberi consensus, sive ex alia irritanti causa promanantem ». Et Instructio S. C. S. R. U. Inquisii, die 20 iunii 1883 edita, in artic. tert. De impediment. vis et metus., § 39 praecipit: « in hac re iudex sciat matrimonium esse per se factum quoddam so- lemne et publicum, quod semper validum censeri debet, nisi evidentes rationes eiusdem nullitatem demonstraverint. Ideo curandum quidem omni studio atque diligentia, ut rationes istae colligantur, sed iudicium contra matrimonium nunquam erit pronunciandum, nisi earum complexio omne prudens du- bium de existentia impedimenti excludat » (1) .

At in praesenti, quisquis videt, ait defensor, quomodo rationes, quas Mauritius ad suadendam coactionem colligit,

(1) Instructio haec relata fuit vol. XVIII, pag. 344.