IAGIEN. 361

Praeterea Archipresbyter plurima afferens factorum mo- menta ad denegandam necessitatem aut opportunitatem eri- gendae novae paroeciae, animadvertit, paroeciae divisioni modo haud posse fieri locum, cum non adsit urgens ne- cessitas, et canones praescribant eiusmodi divisiones decer- nendas esse beneficio vacante, ne iura legitime quaesita in- vito possessore distrahantur.

nationes pro dismembratione.

Ex adverso oratores qui pro divisione paroeciae instant, exhibent supplicem libellum datum ad Episcopum, dum ad- huc paroecia erat vacans ; et in hoc libello Episcopum de- precante ne paroeciam conferret, dum lis adhuc sub iu- dice est ; et si Episcopus nullimode differre vellet colla- tionem, hanc ita conferret, quin ullum petitioni propositae praeiudicium afferret.

Praeterea ipsi oppidani loci S. Ioannis et S. Alphii qui supplicem libellum 250 subscriptionibus munierunt, ad suam thesim demonstrandam animadvertunt, haberi in casu dis- tantiam a S. Canonibus requisitam pro decernenda dismem- bratione. Et sane tradit Bouix (De parocho pag. 263) « Re- gulariter loquendo duo millia passuum habentur pro distan- tia sufficienti.... Sic annotatur in Thesauro resolutionum... (tom. 18 p. 178). . . . quae distantia ex communi Cano- nistarum sententia, idonea aestimatur, si duplicis sit mil- liarii, ut docet Rota ». Imo, urgent oratores, Doctores do- cent quod « si constiterit quod via sit montuosa , aspera, lutosa, ac ita ardua, ut parochiani sine magno incommo- do, imo etiam periculo pro recipiendis sacramentis et au- diendis divinis officiis ad parochialem accedere nequeant, praesertim tempore hiemali, propter imbres ac pluvias, non solum reputatur necessaria deputatio vicarii, verum etiam dismembratio sive erectio novae parochiae iuxta ea quae tradit Rota in Lucana Dismembrationis 9 Maii 1611 co- ram Ottembergo et Decem. 59 , n. 2 coram Martino An- drea ». Cfr. Pignatelli Tom. 4, consult. 230, n. 9.