307. De s. Maria Magdalena.

1. Coetorum regi psallite,
Sancti, jurando carmine,
Qui peccatores non cessat
Convocare, ne pereant.

2. Maria, soror Lazari,
Multis gravata vitiis,
Ad pedes ejus corruit,
Est facta miserabilis.

3. Accessit devotissima
Ingenti cum fiducia,
Magna mittens suspiria,
Repleta Dei gratia.

4. Lavabat pedes lacrimis
Et extergebat capillis,
Unguenta fundens optima
Plurima dabat oscula.

5. Quod cernens Simon invidus
Murmurabat interius:
Propheta, dicens, si foret,
Hujus acta cognosceret.

6. Sed qui de coelo venerat
Salvare, quod perierat,
Quaerere, quod corruerat,
Flenti se ipsum praeparat.

7. Cujus sensit Magdalena
Eloquia dulcissima:
Dimitto tibi omnia,
Quae commisisti, crimina.

8. Sic delinquentes faciant,
Si salvari desiderant,
In aeternum ne pereant,
Sed Christi regnum capiant.

9. In quo Martha sollicita,
Regis coelestis hospita,
Cum sorore piissima
Gaudet per acta saecula.