Acta Pii Pp. XI 365

modo a familiaribus domus sed ab aliis quoque, qui illuc adveniebant,

maximi haberetur; multi enim tum illius virtutes admirandi caussa, tum

ut eiusdem consilia exquirerent, tum denique ut ipsiusmet precibus sese

commendarent, domum « Giannini » petebant; nec etiam defuerunt qui,

etsi Dei Servam ab initio contempserint, eandem postea cognitam atque

auditam magna veneratione prosecuti sint. H o c autem tempore Venera^

bilis Dei Famula cum toto animi ardore contemplandae Christi Passioni

se dedisset, magno desiderio mota est se Deo vovendi inter sacras virgines

a Passione Domini nuncupatas, quae Sanctum Paulum a Cruce suum

habent conditorem; ideoque rogavit domus Cornetanae ipsius Instituti

antistitam ut in eandem congregationem reciperetur; sed divino consilio

factum est ut pluribus obstantibus difficultatibus, Yenerabibs Dei Serva

verba precesque suas frustra consumeret, ac proinde in saeculo, praeter

voluntatem, vivens mirando religiosae vitae spectaculo mundanis omnibus

esset. Hic tamen, quem S. Paulus a Cruce in sacram hereditatem filiis filia-

busque suis reliquit, erga Christi Passionem amor totum incendit animum

purissimae virginis Lucensis, cum ea ipsa caritate iam a pueritia sua flagra-

ret. Carnem igitur suam crucifigens in Christo, omnes devios naturae

motus Ven. Famula Dei fortiter iugiterque usque ad mortem compressit:

unde summa ac voluntaria paupertate, mundi omnium oblectamentorum

despectione, mira erga omnes aequanimitate, profunda animi humilitate

atque ingenua simplicitate, in tot tantisque sive corporis sive animi cru-

ciatibus mirabili patientia, angelica puritate, perfecta obedientia, filiali in

Deo atque immensa fiducia, vehementissima denique in Deum et in

proximos caritate exornata est. Debili vero corpore, quamvis magno

animo munita, brevi Lucensis innocentissima virgo suae vitae cursum con-

summavit; quintum enim supra vicesimum annum vix expletum agens, die

sabbati, undecima Aprilis, pervigilio scilicet Dominicae Resurrectionis,

an. M D C C C C I I I «magis divini amoris aestu quam vi morbi consumpta »

ad dilectum Sponsum suum Iesum, vinculis tandem corporis soluta, advo-

lavit. Mortales Venerabilis Dei Famulae exuviae, lugubri veste indutae,

more Religiosarum, prout iam ipsa exoptaverat. sollemni funere in ecclesia

peracto, in coemeterium delatae sunt, ibique selecto in tumulo conditae,

frequentissimis ex omni ordine civibus adstantibus, qui piae Virginis

sanctitate commoti erant atque eximiis virtutibus, quas quidem superna-

turalium charismatum ornamentum vividiores efficere ferebatur. Cum

autem ex ipso mortis tempore huiusmodi sanctitatis fama magis magisque

in dies excreverit, in curia Lucensi processus ordinarii iam quattuor

post annos ab obitu inchoati sunt. Hisce vero peractis et ad Sacrorum

Rituum Congregationem delatis, rec. mem. Decessor Noster Benedictus