Allocutio 365

inferre conemur. Universi sacrorum Antistites ad id excitent parochos, universi parochi propriam plebem ; omnesque ad aras provoluti ac cernui clamemus : Veni, Domine, veni, noli

tardare, parce populo tuo, relaxa facinora plebi tuae, vide desola-

tionem nostram; non in iustificationibus nostris prosternimus

preces ante faciem tuam, sed in miseralio?zibus tuis multis : excita

potentiam tuam et veni, ostende faciem tuam et salvi erimus.

« Licet autem indignitatis Nostrae conscii simus, non vereamur accedere fidenter ad thronum gratiae : hanc quae- ramus per caelites omnes, hanc nominatim per Sanctos Apo- stolos, hanc per purissimum Deiparae Sponsum, hanc per Immaculatam praesertim Virginem quaeramus, cuius preces apud Filium imperii cuiusdam rationem habent. Sed antea mundare studiose conemur conscientiam nostram ab operibus mortuis; quia oculi Domini super iustos, et aures eius in

preces eorum. Quod ut accuratius etiam et plenius perficiatur, fidelibus omnibus, qui rite confessi et sacra communione refecti piam precibus huiusmodi pro Ecclesiae necessitatibus operam dederint, Indulgentiam plenariam semel lucrandam, et in fidelium quoque defunctorum suffragium convertendam pro eo die, quem in singulis dioecesibus Ordinarius designaverit, Apostolica auctoritate Nostra concedimus.

Itaque, Venerabiles Fratres, quamquam innumerae et sane gravissimae ingruant persecutionum et tribulationum tempe- states, non propterea concidamus animo, in eo confisi, qui sperantes in confundi non patitur; Dei enim promissio est, quae praeterire non potest : Quoniam in me speravit, liberabo

eum ».