ORANEN. 367

gregationis Episc, et Regul. sub die 2 Iunii 1893, proposita fuere sequentia dubia :

I. An et quomodo ad presbyterum Catà pertineat pro- prietas aut simplex administratio Asyli in casu?

II. An et quomodo sustineatur expulsio Sororum S. Te- resiae ab Asylo; et an presbyter Catà easdem expeliendo incurrerit ecclesiasticas censuras in casu?

III. An idem ipse teneatur removere a directione Asyli AFRICANISTAS, sic nuncupatae?

Quae dubia, sub eadem die, sic resoluta fuere: Ad I. et II. Negative in omnibus et amplius. Ad III. Affirmative et amplius et ad mentem: mens est,

quod Catà suspensus manet a divinis 1. Donec plene exe- quatur praesentem resolutionem; 2. donec veniam petat ab Episcopo et convenienter scandalum datum reparet; 3. donec sese committat Episcopo ut titulus civilis Asyli transfera- tur in alias personas, si et quatenus Episcopus opportunum censeat.

Insuper hac decisione sacerdos Catà potius expostulavit beneficium novae audientiae ; sed postea mutato consilio cen- suit decisionem acceptare, et de hoc Episcopo Oranensi ad- monito , ab eo per literas petiit, ut sibi indicaret modum transferendi titulum civilem Asyli : insimul de hoc certio- rata S. Congregatione ab ea petiit, ut inflicta suspensio re- laxaretur.

Super hisce precibus rogatus Episcopus Oranensis respon- dit, praetensam submissionem factis non cohaerere; Africani- stas sorores ab Instituto dimissas in dioecesi domum ape- ruisse cum scandalo fidelium, et quoad translationem tituli civilis Asyli eam acceptare non posse, tum quia sacerdos Catà renuit exhibere ipsius statum oeconomicum, tum quia praetendit ipsum Asylum debito gravari libell. 30,000.

Hisce tamen non obstantibus S. Congregatio die 1 De- cembris 1893 sequens edidit rescriptum « Episcopo cum fa- cultatibus absolvendi Oratorem a suspensio?ie. Quo vero ad Africanistarum habitum et ad, debitum a sac. Catà noviter