PARISIEN. 367

Iunii 1896, a tribunali civili, legalem separationem corpo- rum obtinuit.

Interea vir, cum rescivisset matrimonium fuisse irritum ob defectum Tridentinae formae antequam ad civilem pote- statem pro divortio recursum haberet, supplicem libellum Archiepiscopo misit, expostulans declarari ob praedictum defectum nullitatem matrimonii.

Archiepiscopus oratoris preces excepit et rite confecto processu, die 5 Martii labentis anni nullum atque irritum matrimonium declaravit ex defectu formae Tridentinae.

Disceptatio Synoptica.

DEFENSIO VIRI. Qui iura actoris tuetur in primis reco- lit, quod cum in Gallia publicatum sit cap. Tatmetsi Con- cilii Tridentini, uti nullum et irritum habendum est ma- trimonium, cui non adstitit parochus ordinariusve proprius, utriusque vel alterutrius sponsi, aut alius sacerdos de pa- rochi ordinarii ve proprii licentia, nisi uterque vel alteruter sponsus fuerit vagus.

Hoc posito, tria in casu uti certa ac omnino manifesta ponit orator, quae a nemine in dubium revocata sunt vel revocari possunt. Primum est nec Eduardum nec Genove- fam fuisse vagos in sensu iuris. Non vir; quia tempore initi matrimonii domicilium habebat in paroecia de Pfaffans, uti clare apparet ex matrimonii fide scripta atque ab omnibus testibus nemine excepto, una cum R. D. Lhôte eiusdem pa- roeciae Vicario confirmatur. Non sponsa, quae domicilium habebat apud patrem in parochia St. Nicolas aux Bois par St. Gohain (Aisne), prout patet, sive ex epistola parochi eiusdem parochiae, sive ex omni actorum pagina. - Alte- rum est, sacerdotem, qui matrimonio adstitit , parochum proprium alterutrius coniugis non fuisse, et ex delegatione parochi S. Philippi adstitisse. Id constat ex ipsa matrimo- nii fide, et ex testimonio parochi S. Philippi. - Tertium tandem est, parochum S. Philippi a nemine delegationem accepisse, sed parochum S. Mariae Magdalenae delegavisse