CONCURSUS 3 7 1

II. Ex huiusmodi ergo iurisprudentia dicendum, per con- cursum, actum collationis non perfici, sed ad illum dumtaxat disponi et praeparari. (1)

III. Ideo neminem ex concurrentibus ius ullum acquirere ad obtinendum beneficium ex iudicio examinatorum favora- biliori; alioquin electio et renuntiatio dignioris inter appro- batos, non relinqueretur solius iudicio Episcopi.

IV. Quamquam in casu quo unus solus sit concurrens,, maiores requirantur rationes ad ipsum excludendum, tamen concurrens ius certum non acquirit ; ita ut Episcopus cogi possit ad institutionem dandam: quia tota substantia actus collationis paroeciarum iudicio et episcopali iurisdictioni re- linquitur. (2)

V. Iuxta Trid-. Sess. 24 cap. 18, renuncian ab exa- minatoribus debent quotquot, praevio cumulativo iudicio, idonei iudicati fuerint aetate, moribus, doctrina, prudentia, et aliis qualitatibus ad vacantem Ecclesiam gubernandam.

VI. In themate sacerdos Ferdinandus pene nihil obtulit ad hoc adstruendum cumulativum iudicium: etenim scientia, quae quantitas negativa fuit, addi nullo modo potuit aliis qualitatibus, nemini cognitis, nisi oculis examinatorum lynceis.

VII. Hinc S. C. C. quae oculis diversis scientiam qua- litatesque Ferdinandi conspexit,, malam fuisse censuit exa- minatorum relationem, iussitque novum fieri concursum co- ram aliis examinatoribus.

(1) Episcopus in casu de quo agitur

nullo modo culpandus est si indefinite

d is tul i t institutionem dare. A culpa ta-

men non vacat ex eo quod ad concursum

admiserit Ferdinandum, cuius peritia et

requisita ad legendum populum eidem

innotescere debuerant. Ut excludatur

concurrens a concursu non requiritur re-

gularis processus, sed ut adsint aliqua

facta , quae concurrentis bono nomini

adversentur. Confer nota 2 Vol . V I I

pag. 351 har. ephemer.

(2) Garzias de Benef. part. 4 c. 7

n. 82 a i t : « Domini (Iudices s. Rotae)

magis ierunt in lioc, quod collatio p a -

rochial ium, et iam hodie non sit neces~

saria , quia tota radicatur in mera vo-

luntate Episcopi , qui potest abstinere

ab i l la et permittere ut per lapsum tem-

poris ius devolvatur ad Superiorem, nec

ad eam per al iam cogi potest »