INFORMATIO 371

quod altinet, asserunt unanimi consensione testes, Dei Servum omni-

bus semper praeluxisse consilio , quo factum est ut in dubiis et am-

biguitatibus universi ad ullum confugerent, salutaria inde consilia re-

laturi.

Praecipuum quoque eius munus fuit edocere ignaros , christianae

fidei rudimenta tradendo, et quidquid scitu esset necessarium. Peccan-

tes indefesse monuit, eosque ad semitam salutis assiduis praedicationibus,

operibus atque exemplo revocare conatus est. Id publice pro concione,

id in privatis etiam sermonibus semper agebat, huc totum spectat apo-

stolicae eius vitae curriculum, praesertim blasphemantes per vias ince-

dens arguebat.

Divini exemplaris vestigia sequutus , obtrectatoribus atque inimicis

suis, a quibus persaepe male habitus est, non solum easdem vices non

rependit, sed omnia exhibuit benevolentiae atque amoris argumenta.

Cum vero laedi se et odio haberi nihili omnino fecerit , cetero-

rum honorem bonamque famam adeo cordi habuit, ut eius tuendae mu-

nus ei videretur commissum. Quare summa eius in loquendo cautio

fuit, ne quid excideret quod vel absentis laederet famam, vel prae-

sentem dicto perstringere! ; immo vero hoc habuit antiquissimum ut

aliorum noxas detereret verbis^ ei quoad posset excusaret omnino.

Omnibus affabilis, humilis, observantissime , nullum unquam, etsi

undique urgeretur, fastidio locum dedit. Cum ad ipsum quasi ad pa-

rentem omnium , suos quisque vel animi aestus , vel iniuriarum, ut

inter homines, querelas, vel frustrata consilia , vel indigentias defer-

rent, nemo unus fuit qui gravem aut importunum se advenisse vel

levi suspicione coniiceret.

Nunquam denique praetermisit ferventissimas Deo preces effunde-

re , non solum pro universa militante Ecclesia, sed etiam pro defun-

ctis, in quorum expiationem, assiduas preces, sacrificia, et alia meri-

toria opera offerre consuevit.

Expensis operibus misericordiae, quae hominum animas respiciunt,

ad illa modo veniamus quae corpora intuentur. Atque hic oratio faci-

lius deesset, quam res et argumenta. Tanta enim Vincentii fuit libe-

ralitas erga egenos, tantum iuvandi homines studium, ut ferme incre-

dibile videatur. Quidquid ipse e bonis suis percipiebat, si exiguos vitae

sumptus demas, omne in egenorum subsidium effusa manu erogabat

nullam habens vitae suae rationem , quam pauperrimam ac necessariis

etiam rebus carentem ducebat, ut aliorum paupertati succurreret. Par-

cissima utebatur mensa ac crebris ieiuniis intermixla, et sodalem rebus

victui necessariis comparandis praepositum monebat, ut quam minimos