NEOCASTREN. SEU REGINEN. 371

Verum cum ex hoc decreto evenire poterat, ut Episco- palibus mensis praebendisque paroecialibus congrua a Conc. Tridentino praefinita salva haud fieret, in eodem decreto ipsemet Pontifex cavit ut « Cathedralibus (seu Episcopalibus mensis) et parochialibus pensionum oneri subiectis, illud in- super constitum expresse voluit, atque praescripsit ut eorum favore in pensionibus ab se persolvendis integra, semper servari debeat et incolumis esse congrua, ad formam Concilii Tridentini. >

Hisce tamen non obstantibus cum nonnullae difficultates deinceps obortae sint circa solutionem pensionum, quae vel mensis episcopalibus, vel paraeciis impositae sunt , quarum reditus vel mille vel centum ducata excedunt; S. H. C. die 30 Maii 1873, respondere censuit « Praele vatis mille et re- spective centum reductio proportionalis pensionum ad immi- nutionem redituum Beneficiorum, de qua in citato decreto in- stituenda erit super residuo dictorum beneficiorum. »

Hisce in iure praeiactis, perpensum fuit sententiam Cu- riae Archiepiscopalis Reginen. iustam, imo nimis benignam fuisse, ideoque in pleno firmitatis robore manutenendam. Quandoquidem ex iis quae Episcopus Valensisse in medium protulit, manifestum erumpit, reditus mensae Episcopalis Neocastren. a quovis onere immunes, qui olim lib. 60,295 75 pertingebant, in posterum ad lib. 14,931 51 redactas fuisse. Ex qua summa, si praeleventur lib. 5,372 50, id quod su- perest quinta parte antiqui reditus inferius est. Hinc quisque ingenio suo facile percipit, pensionem sacerdoti Tampani persolvendam, non ad medietatem, ceu sententia Archiepi- scopalis Reginen. praescripsit, sed ad quintam partem cohi- bendam fuisse.

Quin in aliquo pretio habenda sit difficultas a Sac. Tam- pani opposita; quod scilicet pensio sibi persolvenda cum ti- tulum patrimonii constituat, nullo pacto imminui valeat, quin ipse in suspensionis poenam incurrat.

Huic siquidem difficultati occurrit citatum decretum: « Cum nuperrimis > statuens, quod « si clericus aliquis pen-