572 EX S. G. CONCILII

sententiam : « Censemus reapse sponsam ad matrimonium accessisse sub influxu metus gravis reverentialis a matre ipsius et quidem in ordine praecise ad hoc matrimonium incussi, ipsamque invalidum praestitisse consensum ». Hoc accidit, reponit vinculi defensor, quia Mechliniensis curia transcriptas literas ignorabat omnino. Deinde addit, sex illi anni, qui a coniugalis vitae dissociatione ad iudicii indica- tionem effluxerunt, certo certius non fuerunt otiosi. Sed ditissimae domus Aliciae leguleii per longissimum illud tem- pus obnixe laboraverant, ut viam causae desperatissimae sternerent.

Reque vera non est, qui leguleii manum non videat vel in cavillationibus, queis, actrix refert depositiones suas, vel in agendi ratione testium, ab ipsa inductorum, qui, cum facta particularia ad probandum metum omnino necessaria, non in promptu habeant, toti in eo sunt ut generalibus ver- bis in animos iudicum imprimant opinionem actrici favora- bilem.

Suprascriptae aliaeque similes testimonium dicendi for- mulae, quibus passim abutuntur adversi testes, ad iudicia- riam trutinam revocatae nullo prorsus in pretio haberi pos- sunt.

Sane, observat orator, eae formulae primum generalibus verbis conceptae sunt. At Rota in decis. 301, n. 17 pon- dérât : « Omnes testes deponunt dumtaxat D. Ducem Ca- rolum vi seu iussu patris fuisse ad matrimonium impulsum, quae generica probatio non suffragatur ».

Quocirca, pergit orator, cum ad annullandum matrimo- nium, de quo agimus, in medium afferatur metus reveren- tialis, narranda erant a testibus facta singula cum cunctis circumstantiis et adiunctis loci et temporis, ut iudices ae- stimare queant num praetensae « scènes continuelles » metum gravem constituant.

Antequam haec assereret Ioannes Portaels, observat vin- culi Defensor, ipsamet actrix percontanti iudici : «Les pa- rents de Mr. Charles vivent-ils encore? où résident-ils? »