PARISIEN. 373

asserit : matrem sponsi pro conclusione matrimonii pressio- nem fecisse; id quod ab ista denegatur. Itemque actrix et eius famula Tetard testantur de continua pellicis praesentia in itineribus, in diversoriis, Henevae sicut et Parisiis; sed Carolus Tetard comitis famulus e converso refert se nihil vidisse, nihil audivisse, nihil suspicatum esse. Nec valde refert novem ex adductis testibus dixisse, se a comitissa vel a comite, vel ab utroque simul accepisse matrimonium in- consummatum mansisse. Quandoquidem horum testimonium tantum valet, quantum fons unde est desumptum, quantum scilicet sponsorum auctoritas. Atqui sponsi a collusionis su- spicione non sunt immunes, quia ad matrimonium dissolven- fium student. Accedit quod ut testimonium septimae manus in pretio habeatur necesse sit ex S. C. C. instructione ut « singuli testes audita prius lectura examinis - interrogen- tur - utrum perspectam habeant religionem et honestatem illius coniugis... ac credant eum vera dixisse. » Iamvero in themate ne unus quidem ex testibus cognovit iudicialia con- iugum asserta, et tres tantummodo interrogati sunt utrum actricis religionem perspectam haberent ; nemo autem ex- cussus an crederet comitem vera dixisse.

Verum, prosequitur defensor, nedum dubia est inconsum- matio, sed insuper exploratae non sunt dispensationis causae. Non in primis dolus viri in turpi suo amore celando ; quan- doquidem ipse ait : apud meam familiam notum omnino erat me alias fovisse amicitias ; et eadem res haud latebat fa- miliam Oppenheim. Idque confirmat Robertus Oppenheim, actricis pater.

Non adulterium; nam si hoc contigit, remissum simul etiam fuit ; nam actrix fassa est se paratam esse ad condo- nanda et oblivione omnia obruenda, si vir mutatus rediret; ceu eruitur tum ex ipsius actricis testimonio, tum ex assertis a marchione d'Estourmel.

Non coniugum aversio ; quippe quia haec magna esse non videtur; nec undequaque insanabilis; dum vir et scripsit, et fassus est existimatione maxima se prosequi uxorem.