P A R I S I E N . 375

marsi secondo il testo nella L. Eius § Geisas ff. ad mu- nicipalem, ed essendo pellegrino quello, che viaggia rite- nendo però l'animo di ritornare all ' antico domicilio ».

Idem confirmat auctoritate Sánchez, in hac re facile principis, qui in suo opere de matrim, lib. 3, disput. 25, num. I, 2,3 et 4 tradit : « Vagi hi dicuntur qui nullibi cer- tam ac constantem sedem ac domicilium habent, sed hinc inde vagantur. Dicuntur etiam vagi qui pristinum domici- lium (habitationis) omnino deserentes, navigant vel iter fa- ciunt quaerentes ubi se collocent : hi enim sine domicilio sunt, ob idque vagi dicuntur. Dubitabit aliquis, an qui re- licto priori domicilio, iter facit ad locum in quo domici- lium constituere destinavit, censeatur vagus, dum relicto priori domicilio iter agit? Et credo vagum dici, idque sen- tire textum citatum et doctores : nam eam rationem red- dunt, cur vagus sit, quia sine domicilio est: sed qui reli- cto priori domicilio, iter agit ad locum ubi figere pedem decrevit, dum est in via caret domicilio, ergo erit vagus ».

Nec claritate minori Sánchez docet vagum, quoad rem presentem, dici nedum eum, qui nationi aut civitati vale- dicet, verum etiam eum, qui eadem in natione eodemque in oppido persistens, priori relicta pergit in aliam eiusdem oppidi parochiam. Prosequitur enim : « Hinc infertur, qui relicta parochia, nondum statuit ad quam migraturus sit, sed quaerens domum, interim in aliqua parochia hospitatur ad breve tempus, dici vagum respectu parochianorum illius oppidi ».

Item, prosequitur orator, extra controversiam est quem- libet parochum assistere valide posse matrimonium vagorum, etiamsi unus tantum contrahentium sit vagus : « il che, ait Lambertini loc. cit., ha luogo, ancorché un solo dei con- traenti fosse vagante ».

Ita etiam compertissimi iuris est, originis domicilium minime prohibere quominus vagis quis accenseatur, atque in re praesenti non originis, sed habitationis solummodo domicilium attendi. Redeat Sánchez oper. cit. disput. 25,