322. De sancto Matthaeo.

1. Laetare, mater, parturis quae filios,
Fecunda virgo, semper et purissimos,
Quos lympha partus edit atque spiritus
Tibi per omnes motiones temporum.

2. Primum salutis tam sacro mysterio
Apostolorum fulges ex collegio
Nites et ejus inclito certamine,
Cui dat triumphos laudis mundus hac die.

3. Est haec Matthaei nobilis festivitas,
Modos sonantes dulces in ecclesia,
Lyras ut omnes, fistulas et tympana
Praecellat a te cantilena condita.

4. Utaris idem fac tuis, apostole,

Loco magistri, voxque si quid dissoni
Sonat canente plebe, claro dogmate,
Tibi decenter ut placet sic, corrige.

5. Tu prava quondam daemonum ludibria
Magis peracta clarius detexeras,
Qui damna mortis pertulere pessima,
Quibus latenter tot reos effecerant.

6. Utraque lapsum morte regis unicum
Oratione suscitasti filium,
Post baec tyrannum dum refutas Irtaeum,
Hinc martyr astra scandis, hinc apostolus.

7. Evangelista gloriose, munerum
Acceptione dedita jam, quaesumus,
Coeleste regnum impetra fidelibus,
Quorum videris hospes esse sedulus.

8. Cum patre praestet hoc supernus filius
Sanctus simulque parilisque spiritus,
Quibus sit omnis laus honorque debitus,
Perpes potestas absque fine temporum.