380 DECRETUM

vita ad nos usque descendit, ac tam diuturnam aetatem integra complectitur. Cum enim homines senio iam graves qui attesta- tiones ediderunt, roséis adolescentiae floribus ornarentur ; adhuc superstites erant beatus Ioannes Baptista De Rubeis , Sotius, Yasellius aliique , qui Dei Famuli coaevi eximias eius virtutes scriptis ornatissimis posterorum memoriae commiserunt.

Verum quaerit etiam Censor utrum hoc sanctitatis nomen ortum sit ex probabilibus causis ; idest fundetur praecipue in virtutum heroicarum exercitio. Id autem ut impetat , advertit ex testibus, qui coram iudicibus deposuere, alios hanc quae- stionem praetermisisse ; alios professos esse se nihil ad rem co- gnoscere, quod testarentur. Si qui vero quaedam facta ad rem pertinentia explanaverint, se retulisse tantummodo ad ea, quae in beati Ioannis Baptistae de Rubeis attestatione exornata in- veniuntur. Verum eadem redit defensionis ratio. Concedimus enim quosdam ex testibus nullum hac in re emisisse iudicium. Num omnibus eadem fuit testandi causa ? Num testibus iri the- mate praecipuum demonstrationis pondus commissum est? Quin imo, ipsa attestatio b. Ioannis Baptistae de Rubeis, ad quam, Censore fatente, quidam ex testibus appellant, non sat est ad legitimam famae originem demostrandam ? Haec iam censoriam adversionem penitus everterent ; attamen multa quae in re testes edicunt , multa quae ex caeteris documentis exurgunt , clare evincunt, non scientiae laudem aut humanae alicuius virtutis excellentiam, sed intemeratae sanctimoniae splendorem, tantam pio iuveni hominum celebritatem comparavisse. Ex quo factum est, ut probe in hac fama eluxerit, quod postremo loco re- quirit iuris nostri Praeceptor , uti scilicet Dei Famuli a fide- libus in suis necessitatibus invocentur, et plurium graviorum virorum iudicio digni existimentur, ut per Sedem Apostolicam referantur in Album Beatorum vel Sanctorum. Quid enim ? Id probant egregiae laudes, quas Andreae virtutibus viri gravissimi omni aetate tribuerunt, id imagines ac reliquiae summo ardore a fidelibus expetitae , uti pretiosa sanctorum lipsana domibus asservatae, id frequentia populi ad invisendos pretiosos iuvenis c ineres , id concepta validissimae ipsius intercessionis fiducia; id demum innumerae gratiae quae Dei Famulo adprecatore a Domino referuntur acceptae.

Ut dilueretur obiectio promotoris Fidei exhibens Dei Fa- mulum veluti iuvenem timidi ac tardioris ingenii ; sui mode-