Appendix X 383

interim debitae demandetur executioni, et provisus ab eadem eccle- sia, causa appellationis huiusmodi pendente, non amoveatur.

« § 9. Et si quis a sententia per iudicem appellationis lata duxerit appellandum, is tunc ad Sedem Apostolicam appellabit. Si secus in praemissis omnibus et singulis actum aut attentatum fuerit, irritum decernimus et inane. Volumus autem, quod praesentium transumptis manu alicuius notarii etc. Dat. Romae ap. S. Petr. anno ineam. Dom. xv Kal. aprii. 1567, Pont. Nostri anno II ».

Eiusmodi Constitutio tota eo tendit ut per accuratam observan- tiam Tridentinae dispositionis, finis eiusdem dispositionis efficaciter obtineretur. Quam quidem efficaciam ad obtinendum finem S. Pius V posuit tum in reservandis Apostolicae Sedi paroeciis vacantibus, si non essent iuxta formam collatae, ut sic negligentia Collatorum puniretur, tum in iure appellationis si non conferrentur magis ido- neis, ut corrigeretur irrationabile iudicium Examinatorum vel Col- latoris: tum denique in reservatione si intra praestitutum tempus non conferrentur. 1

Sed cum concursus seu examinis forma non esset per Triden- tinam Synodum enucleatim determinata, et variis modis posset idem examen fieri, contigit ut, dum consultum fuerat per Constitutionem S. Pii V, ne paroeciae conferrentur minus idoneis, aperiretur paul- latim via querulis et ambitiosis Presbyteris subvertendi aut in discri- men ponendi etiam rationabile Episcopi iudicium. Quod in causa fuit, ut S. Congregatio Concilii rem omnem ad trutinam iterum revo- caverit. Quare in quadam causa Dubia concursuum proposita die 1 octobris 1720 S. C. C. commisit Secretario eiusdem S. C. (quod munus id temporis obibat Lambertinius, postea Benedictus XIV), ut de hac re dissereret, atque dissertatio est ea quae sequitur.

« Discursus Secretarii circa appellationes, quae interponantur vel a mala relatione Examinatorum vel ab irrationabili iudicio Epi- scopi in provisione ecclesiarum parochialium per concursum.

« 1. Ut recto ordine procedatur, operae pretium est in primis exponere, quid in hac appellationum materia de iure statutum sit; deinde necesse est disserere de Praxi tam apud hanc Sacram Con- gregationem, quam apud Tribunal Rotae recepta; ulterius de incon- venientibus et praeiudiciis, quae ex dicta praxi derivare dicuntur; ultimo tandem de remediis, quae parari posse videntur adversus allegata inconvenientia et praeiudicia.

1 Si placet, confer huius generis causas, quas habes in Vol. IV,pag. 423 et seqq. in vol. Il, pag. 67 et seqq. et ibidem pag. 74 et seqq. in vol. I, pag. 169 et seqq. quamquam in hac non omnia sunt accurate disputata iuxta vigentem Datariae praxim, sed iuxta veterem praxim ut infra notabo ad Constit. Benedicti XIV.