Funerum et emolumentorum 383

Quae cum ita sint, quovis destituitur valore argumentum

Capellani ex iurium parochialium abdicatone seu ex consensu

et abdicatione parochorum desumptum.

Pariter, post hoc, frustra consuetudine roborari praesu-

mitur ius eiusmodi, quia consuetudo nondum sit decennalis

quaeque, licet centenaria, Parochorum iura minime périmerez

S. Cong. in Baren. Iur. paroch. 29 ian. 1821. Minusque posset

iuvari a consuetudine quae in locis vicinioribus viget; quia

tralatitii iuris est, consuetudinem in praeciso loco esse atten-

dendam. Rubrica autem Ritualis Romani loquitur semper de

Parocho, ita ut si aliquis nominetur Sacerdos, id fit, quia paro-

chus cum nolit, vel nequeat funus deducere usque ad finem,

sacerdotem delegare debeat ad functionem prosequendam.

Itaque eruitur omni basi iuridica destitui rationum momenta

Capellani, et delationem cadaveris parochiani divitis ad coe-

meterium proximae civitatis, a parocho peragi debuisse ; quia

delatio cadaveris ad sepulturam, habetur ceu continuatio funeris,

quod iam in Ecclesia expletum est, s. Congr, in Gamberinen.

Elationis Cadaverum, Funerum et Sepulturae diei 8 iulii 1876 ;

et tunc solummodo expleta funera censentur cum in sepulchrum

condita fuisse cadavera comperietur. Monacell., in formul,

legal, praetio, for. Eccles, append. post, decis. 15, n. 4; Pas-

serin., de statu Horn, tom, 2 quaest, 187, art. 4, n. 491. Quo

posito indubie emolumentorum restitutio demandanda videtur.

Constans enim S. C. Concilii praxis est emolumentorum funeris

restitutionem imperare quoties dicta emolumenta iniuste per-

cepta fuere, bona licet concurrente fide, prout exempla pro-

stant in Callien. seu Urbinaten. Iuris tumulandi 30 aug. 1817,

ad 2 dubium.

Hisce animadversis in utramque partem proposita fuere

resolvenda

Dubia.

I. An et cui competat ius associandi cadavera ad Ecclesiam

et sepulturam, etiam extra Dioecesim in casu?