384 INFORMATIO

omnigena negotia, avocabant; immo, quoniam ipse Deum in omnibus

quaerebat, arctior per ea fiebat. Nec lacrimarum dono caruit; cum enim

sacrum faceret, aut de divinis mysteriis loqueretur, aut de insigni

aliquo peccatore ad Deum reducto audiret, animi sensuum indices te-

nerrimas pietatis lacrimas eliciebat.

Recensendum quoque est Prophetiae donum: is enim divino lumine

illustratus futura praenovit, nec sine multa hominum admiratione vati-

cinatus est ; pluresque adduxit casus defensor.

His accessit discretio spirituum, et donum consilii, quibus illustratus

donis, quae in conscientiarum moderatione cuique usuvenirent optime

indicabat. Id ii praesertim qui de eligendo vitae statu eum consuluis-

sent, experti sunt, eaque in re vocationes quae Deum auctorem ha-

berent, et quae non dilucide cognoscebat, consiliumque aptissimum

pro re praebebat. Et hoc quidem non ex humana prudentia processisse,

sed divino datum dono eventus fidem faciebat.

Secretiora cordium cogitationesque hominum saepe ipsi patuisse

compertum est. Rusticus quidam confessionem apud Dei Servum pere-

gerat, iamque absolverat, cum ecce Dei Servus, eccurnam, inquit,

furtum occulere tentas quod tuae matris damno patrasti, cum e re

vendita partem tantum pretii illi re tulisti? Obstupuit ille, remque fassus

est. Item mulieri cuidam quae in eo erat ut peccata sua Dei Servo

confiteretur, ait non esse eam animo paratam, et rationem addidit,

domi eam habere proximam peccandi occasionem, quam eam dimittere

oportebat, si vellet ad confessionem accedere: ipsa quidem paruit, vi-

tamque in melius mutavit. Graviter tentationibus obsessos uno oculorum

intuitu cognoscebat, eisque liberandis, potestas eius mirabilis.

Maxima eiusdem humilitati vis ac potestas concessa in daemones di-

vinitus fuit. Quapropter sive precibus sive exorcismis Servi Dei a ma-

lorum spirituum obsessione bene multi fuerunt liberati.

Neque praetereundum silentio donum quo insignitus a Deo in plu-

rimorum salutem fuit, peccatores ad bonam frugem reducendi. Multi

id experti sunt, qui in vitiorum coeno demersi, eius verbis et ope, in

libertatem quae filiorum Dei est, sunt restituii.

Hoc autem donum sanctitatem maxime evincit, iuxta ea quae habe

Card. Bona De discret, spir. cap. 6. num. 9. « Quae in animis pa- trantur, vere et absolute nota sanctitatis censenda sunt; non enim solet Deus ad tantum opus, cuiusmodi est perfecta ad Deum conversio, quempiam assumere, qui sibi gratus non sit. »

Nec dono bilocationis et éxtasis caruit. Dum enim adolescentis cui-

iusdam confessionem audiret, eodem tempore socio eiusdem moribundo