386 CAPPELLANIAE.

Ex QUIBUS COLLIGES: I. Frustra preces S. Sedi admoveri, ut illi qui in possessione

bonorum cappellaniae laicalis sunt a possessione removeantur,

quod de titulo possidendi contendatur.

II. Non enim eos, qui possident, posse exturbari, nisi aper-

tissime ostendatur, eos esse in possessione illegitime intrusos,

illegitimosque esse detentores bonorum (1) .

III. In praesenti themate , non obscure ostendisse Canoni-

cum, se verum quoque titulum possidendi habere.

(1) Ad expellendos possessores bo- norum, in re de qua agimus, duo esse aperte ostendenda, 1. possessorem non habere verum possidendi titulum; 2. pos- sessionem cepisse sine ullo umbratili ti- tulo quo mala fides excludatur. Quod si demonstraretur primum , ita ut Iudex verum titulum possidendi possessorem non habere iudicaret (quod iudicium pe-

litorium appellatur) non tamen posses- sor expelli posset a possessione nisi simul ostendatur, possessorem sine ul- lo colorato titulo seu bona fide cepisse possessionem ( quod iudicium possesso- rium appellatur) imo haec bona fides seu titulus aliquis ex iure praesumendus est per ipsam pacificam longoevam pos- sessionem.

nem, et ad id tantum conibendas esse quod cessum renuciatum-

que explicite fuerit: atqui in comperto in facto esse Martham

in renunciatione emissa occasione matrimonii ne verbum qui-

dem fecisse de iuspatronatus.

Quod si per hypothesim admitti placeret , Martham praeter

iura lucrativa etiam iura honorifica abdicasset, inter quae emi-

cat iuspatronatus, paratus erat Canonicus ad ostendendum eam

renunciationem fuisse nullam ob defectum solemnitatum quae

ex statuto requiruntur ad valorem et efficaciam actus.

D u b i u m

u An eLquomodo annuendum sit precibus Alexandri in casu.» R ESOLUTIO. - S. C. Concilii causa cognita in comitiis diei 19

Novembris 1 8 6 8 respondere censuit: Negative in omnibus.