386 EMPTIONIS VENDITIONIS

p. 1 tit. 13 § 113: ideoque bonae fidei haud convenire, ut ob privilegium externi fori una pars, altera invita, ab obligatione suscepta subtrahatur.

Denique quavis in hyphothesi, praetereundum non esse, ut, quando alicui ecclesiae sit licitum ab inita conventione recedere, altera pars ius habeat agendi pro damnis ob promissionem non adimpletam, ut cum ceteris docet Card. Petra comm. ad Const. Pauli II n. 45, et S. Rota coram Emerix iuniore dec. 1260 n. 1 et 2 ubi legitur: « Fundamentum Dominorum fuit, quod Patres « susceperunt mandatum ad impetrandum Beneplacitum Aposto- « licum pro celebratione contractus, si non explicite, saltem im- « plicite ; quia nempe promiserunt creare censum, qui sine Bene- « placito Apostolico creari non poterat; et sic, quum mandatum « ipsum non adimpleverint, tenentur ad fructus loco damnorum « et interesse ad Textum... Et in his praecisis terminis mandati « ad obtinendum Beneplacitum Apostolicum non adimpleti fir- « mata fuit per Rotam decisio 291 n. 17 coram Bichio, et de- « cisio 372 n. 5 par. 14 recent. Non obstante quod non fuerint « in mora constituti per interpellationem, quia haec non requi- « ritur in damnis provenientibus ex conventione. »

ANIMADVERSIONES EX OFFICIO PRO MONASTERIO. Pro Monasterio animadversum est, habitos quidem fuisse tractatus de venditione, quae proximae contractui essent, non tamen perfectum fuisse contractum: et quamvis concinnatae fuissent preces a Procura- tore Monasterii ad obtinendum Apostolicum Beneplacitum, eaeque traditae fuerint Capitulo, in quibus enarrabatur contrahentes con- dusisse contractum; tamen eas preces conclusas fuisse implo- rando a S. Sede opportunas facultates ut ad emptionem-vendi- tionem deveniretur. Notum autem esse adagium : multa tractantur, quae postea non perficiuntur.

Verum quidem esse: emptionem-venditionem, utpote con- tractum, cuius substantia in solo consensu consistat, scriptura haud indigere : attamen in praesenti themate, eum perfici debuisse per publicum instrumentum; de qua re sic sanxit Iustinianus, Inst. tit. de empt. et vendit, et in 1. 17 C. de fide instrum. « Con- « tractus venditionum, vel permutationum, vel donationum, quas « intimari non est necessarium, dationis etiam arrharum, vel al- « terius cuiuscumque causae, quas tamen in scriptis fieri placuit, « transactionum etiam, quas in instrumento recipi convenit, non