3-90 EPISTOLA ENCYCLICA

(1) Ad Eph. V I , 4.

(2) Act . X V , 29.

(3) I . Cor. V , 5.

(4) Cap. 1, de coniug. serv.

(5) Oper. tom. I, col. 455 .

(6) Can. Interfectares, et Can. Ad-

monere, quaest. 2.

(7) Cap. 30 , quaest. 3 de cognât,

spirti.

(8) Cap. 8 de consang. et affin.;

cap. 1 cognat. legali.

(9) Cap. 26 de sponsal.; capp. 13, 15,

29 de sponsal. et matrim., et alibi.

mini (.1). Ex quo intelligitur, nec pauca esse coniugum officia, ne- que levia; ea tamen coniugibus bonis, ob virtutem quae Sacramento percipitur, non modo tolerabilia fiunt, verum etiam iucunda.

Christus igitur , cum ad talem, ac tantam excellentiam matri- monia renovavisset, totam ipsorum disciplinam Ecclesiae credidit et commendavit. Quae potestatem in coniugia christianorum omni cum tempore, tum. loco exercuit, atque ita exercuit, ut illam pro- priam eius esse appareret, nec hominum concessu quaesitam , sed auctoris sui voluntate divinitus adeptam. - Quot vero et quam vi- giles curas in retinenda sanctitate nuptiarum collocant, ut sua his incolumitas maneret, plus est cognitum quam ut demonstrari de- beat : - Et sane improbatos novimus Concilii Hierosolymitani sen- tentia amores solutos et liberos; (2) civem Corinthium incesti da- mnatum beati Pauli! auctoritate ; (3) propulsatos ac reiectos eodem semper tenore fortitudinis conatus plurimorum, matrimonium chri- stianum hostiliter petentium, videlicet Gnosticorum, Manichaeorum, Montanistarum sub ipsa rei christianae primordia nostra autem memoria Mormonum, Sansimonianorum, Phalansterianorum, Commu- nistarum. - Simili modo ius matrimonii aequabile inter omnes atque unum omnibus est constitutum, vetere inter servos et inge- nuos sublato discrimine ; (4) exaequata viri et uxoris iura ; etenim, ut aiebat Hieronymus (B), apud nos quod non licet feminis, aeque non licet viris, et eadem servitus pari conditione censetur : atque illa eadem iura ob remunerationem benevolentiae et vicissitudinem officiorum stabiliter firmata ; adserta et vindicata mulierum di- gnitas; vetitum viro poenam capitis de adultera sumere (6), iura- tamque fidem libidinose atque impudice violare. - Atque illud et- iam magnum est quod de potestate patrumfamilias Ecclesia, quantum oportuit, limitaverit, ne filiis et filiabus coniugii cupidis quidquam de iusta libertate minueretur ; (7) quod nuptias inter cognatos et affines 'certis gradibus nullas esse posse decreverit, (8) ut nimirum supernaturalis coniugum amor latiore se campo diffunderet; quod errorem et vim et fraudem, quantum potuit, a nuptiis prohibenda curaverit ; (9) quod sanctam pudicitiam thalami, quod securitatem