Acta Benedicti PP. XV 391

libris et opuseulis, in privatis colloquiis et in publicis contionibus, t am

acriter exagitantur, ut, animis magis magisque incensis coneitatisque,

discidium inter u t ramque par tem cotidie i n s a n a b i l e s evadat.

Huic tanto incommodo ut oppor tuna adhibeamus remedia, placet,

venerabiles Fratres , quos Nobis coniunctissimos novimus, vobiscum con-

silia Nostra communicare. Sciatis, rem vos facturos, qua nulla Nobis

optatior, si omni contentione enitemini, ut, cum pacis cari tat isque

muner ibus , consensus a tque coniunctio inter f ideles procurationi vestrae

créditos denuo consistat. Verba apostoli Paul i Nostra facimus: Obsecro

vos, fratres, per nomen Domini Nostri Iesu Christi, ut idipsum dicatis

omnes, et non sint in vobis schismata : sitis autem perfecti in eodem sensit

et in eadem sententia.. .1 supportantes invicem in caritate, solliciti servare

unitatem spiritus in vinculo pacis.2 Filii enim sumus eiusdem Patr is ,

eiusdem divinae mensae eorumdemque sacramentorum part icipes, ad

eandem vocati beati tatem: in unum corpus baptizati... in uno Spiritu

potati.3 Quicumque enim in Christo baptizati estis, Christum indwistis:1

... ubi non est gentilis et iudaeus, circumcisio etpraeputium, barbarus et

Scytha, servus et liber, sed omnia et in omnibus Christus.5

Quod si fideles regionis istius, rat ione famiiiarum ac stirpium, non

idem sentiunt, et angustiantur vasa carnis, at contra oportet, suasore

Augus t ino , 6 ut dilatentur spatia caritatis. Si vero ex aequo bonoquë et ex

sola caritatis lege nequeant omnia componi, sunt in Ecclesia, á Spiritu

Sancto positi, qui iudicent, et quorum sententiae parere fideles debeant,

si velint Christi esse et haberi nolint tamquam ethnici et publicam.

Controversias igitur dirimere, quas inter se habent catholici Cana-

denses de utr iusque sermonis iuribus et usu in sacris aedibus et in scho-

lis catholicorum propriis, Episcoporum est, eorum praesert im qui iis

p raesunt dioecesibus ubi plus ardet contentio. Quare hor tamur in u n u m

conveniant, rem tam gravem diligenter considerent a tque perpendant ,

proposi taque sibi unice Christi causa an imarumque salute, quae iusta

et oppor tuna visa sint, s ta tuant ac decernant . Quod si, quavis de causa,

eorum sententia definiri quaestio ac terminari nequeat , rem ad Aposto-

licam hanc Sedem deferant, quae causam ad iustitiae et caritatis leges

1 I Cor., i, 10. 2 Eph., IV, 2-3. 3 I Cor., XII, 13. 4 Colat., III, 87. 5 Coloss., III, 11. 6 Sermo LXIX, MIGNE, P. L., t. 38, col. 440.