Ecclesiae auctoritate; cum hisce in

adiunctis non possit invocari prin-

cipium, unumquodque solvi eo modo

quo colligatum est. Quod et Conci-

lium Tridentinum satis aperte edixit

in cap. i. sess. 25. de Reg. quo prae-

cepit , « ut omnes Regulares tam

viri quam mulieres, ad regulae, quam

professi sunt, praescriptum, vitam

instituant et componant, atque in

primis, quae ad suae professionis per-

fectionem, ut obedientiae, paupertatis

et castitatis, ac si quae alia sunt

alicuius regulae et Ordinis peculiaria

vota et praecepta, ad eorum respe-

ctive essentiam, nec non ad communem

vitam , victum et vestitum conser-

vanda pertinentia fideliter observent.

Omnisque cura et diligentia a Supe-

rioribus adhibeatur ut ab illis

non recedatur ; cum compertum sit

ab eis non posse ea, quae ad sub-

stantiam regularis vitae pertinent re-

laxari. »

Ea igitur relaxatione indulta a Ro-

mano Pontifice erga aliquem Profes-

sum p e r Rescriptum saecularizationis

exceptis obligationibus illis de qui-

bus diximus, reliqua sarta tectaque

manent. Unde manent vota solemnia

Deo nuncupata , et manent obliga^

tiones ea sequendi, quae cum votis

sunt proxime connexa , et arcendi

ea, quae observantiae votorum refra-

gantur. Quae quidem omnia satis

expressa videntur per verba in Re-

scriptis interserta substantialia vo-

torum.

Cum autem per eam relaxationem

indultam inter Professum et Ordi-

X x . 3 9 1

nem impossibilis reddatur observan-

tia voti obedientiae erga Superiores

Ordinis, ideo, firmo manente obe-

dientiae voto, commutatur Superior

cui sit obediendum etiam ex vi voti.

Hisce autem consideratis, facile

concipitur quid Regularis saeculari,

zatus amittat erga relictum regula-

rem Ordinem , quid conservet aut

acquirat erga saecularem statum ad

quem convertitur.

Erga suum Ordinem amittit com-

munionem omnium bonorum spiri-

tualium et temporalium, quae pro-

pria sint Ordinis quem reliquit.

Erga saecularem statum conservat

ea privilegia quae eidem competant

ob vota solemnia quibus Deo per-

petuo sacratus est, conservat videli-

cet dignitatem propriam personae

per solemnia vota Deo perpetuo sa-

crae et inde privilegium saltem fori.

Quod quidem clare dignoscitur in

Regulari laico saecularizato, qui certe

hoc privilegium servat et eam digni-

tatem prae caeteris fidelibus , cum

qua non bene cohaeret nec manci-

patio ad vilia saecularia officia et

sórdidas indecorasque artes ; neque

status militaris. De qua re recoli po-

test causa agitata in S. C. Immuni-

tatis, quam retuli in Vol.lI.pagJ15.

In ea refertur quaedam causa Ana-

gnina fori diei 6 Iunii 1826 , in qua

agebatur de quodam laico professo,

qui obtento saecularizationis indulto,

se cuidam sordidae arti mancipave-

rat: cum autem aes alienum contra-

xisset et solvendo impar esset , in

laicum forum vocatus, damnatus fuit