VASTEN. 391

mansisse: ergo eorum testimonium non peractam consum- mationem evidentissime demonstrat.

Forsan, urget, quaeri posset, undenam scirent testes sponsos umquam inter se, solum cum sola conversatus fuisse. At huic offensioni occurrit, perpendens partes et testes non in magna quadam civitate mansisse, sed in oppidulo, ubi sciunt omnes quae facit unusquisque. Plurium testium do- mus prope omnino erat domui mulieris, et omnes deponunt quod quoties Florinthus in mulieris domum se recipiebat, toties illam alloquebatur coram pluribus, et numquam factum est, ut ipsos solos domi parentes relinquerent. Hinc testes sunt non de auditu, sed de visu.

Insuper addendum censet, quod testes omnes tam pro viro, quam pro muliere, idem testificentur, iis non exclusis, qui matrimonium, aliquo modo, iniunxere, et quorum proinde intererat, ut matrimonium et validum et consummatum ha- beretur. Nec putandum quod potuerint casu parentes mulie- rem aliquando solam domi relinquere; cum enim timerent ne fugam cum Di Matteo arriperet, evincitur ex Actis quod numquam solam vel domi vel alibi reliquerunt. Quod si quis mirum putaret virum numquam coegisse mulierem ad rem maritalem habendam, et mulierem numquam petiisse a viro ut solus cum sola maneret; is sciat oportet Io ma- trimonium ea lege contractum fuisse, ut non consummaretur nisi post expletas civiles solemnitates; 2° hanc promissio- nem factam fuisse a personis religiosis et timoratis ; 3° Flo- rinthum iuvenem fuisse honestissimum, et maxime pavi- dum, ac insuper matrimonialium officiorum omnino ignarum; 4° demum mulierem omnino et semper aversatam fuisse Florinthum, cum amore capta esset erga Antonium Di Mat- teo, cum quo tandem et fugam arripuit, et civile connubium contraxit. Qua igitur ratione, quoque modo fieri poterat, ut vir peteret et redderet mulier ì At dato parumper, quod tamen negandum est, ipsos solos mansisse, quaerit, 'quid petiisset ignarus iuvenis? et quae mulier iam fugam cogi-