337. De sancto Mauro.

1. Quid tuo nobis potius placere
In die debet, tibi quam decoris
Fortius niti precibus vel hymnis,
Optime Maure?

2. Tu sacris quondam puer institutis
Maximum vitae studium perennis,
Unde praeclaris rutilus triumphis,
Hic didicisti.

3. Es memor, quantae fidei fuisti,
Cum tuos mollis tulit unda gressus,
Excito cursu Placidum profundo
Fonte levasti.

4. Illud est inter tua signa valde
Dulcius nobis, quod et hac in arce
Languido gressum simul et loquelam
Restituisti.

5. Hic viam longe positus videbas
Pallibus stratam, facibus coruscam,
Qua pater coelum Benedictus olim
Noster adivit.

6. Quod tibi quondam fieri petebas,
Lege, sub qua nos modo, regulari
Graviter vivens, prece da perenne
Vivere nobis.

7. Ipse fundator placitae quietis
Hujus hoc tecum faciat, rogamus,
Nam, quod optamus, bene si velitis,
Ferre potestis.

8. Velle det vobis pietatis auctor,
Rex Deus, cum quo sine fine regnat
Filius compar sed et utriusque
Spiritus almus.