S. Ordinationis titulus esse debeat

titulus paupertatis vel mensae com-

munis. Cum autem ipsi licet saecu-

larizati coram coetu fidelium et ec-

clesiastica Hierarchia non omnino

Regulares esse cessent, facultas tan-

tum tribuitur et obligatio iniungitur

curandi constituendique sibi patri-

monium quod minus distet a titulo

quo sacris Ordinibus sutit; initiati

sine dedecore coetus clericalis.

2°. Hoc idem ius obtinendi'possi-

dendique Beneficia saecularia eisdem

denegatum est in iure. Namque ge-

nerale est principium, Beneficia sae-

cularia saecularibus et regularía re-

gularibus esse conferenda : arg. ex

cap. Cum de Benef, de Praeben, in 6.

Vis autem principiorum generalium,

quae universam ecclesiasticam disci-

plinam moderantur, non facile elidi-

tur nisi per aliquam exceptionem pe-

remptoriam: peremptoria autem non

esset exceptio, qua Regularis saecu-

larizatus responderet: se amplius Re-

gularem non esse : namque quisquis

Regularis talis esse non cessat coram

Ecclesia , nisi rite ostendat, suam

professionem fuisse nullam.Neque pe-

remptoria esset exceptio, qua Regu-

laris opponeret, se non amplius esse

Monasterio alligatum: namque quod

ex mera indulgentia concessum ei -

dem est, trahi non potest in argu-

mentum ad ea iura sibi vindicanda,

quae non una tantum de causa Re-

gularibus in iure denegantur.

Tridentina Synodus consideravit

casum, quo Regularis de uno Ordine

in alium Ordinem transferatur : et

ix x. 3 9 3

ne Regularis hac translationis occa-

sione utatur ad saecularia obtinenda

Beneficia, puta, quia transfertur ad

ordinem Canonicorum Regularium,

quibus ex veteri iure (cap. Quod Dei

Umorem de Statu Monach, ibique

Fagnanus) interdictum non erat ius

possidendi in titulum Beneficia sae-

cularia curata, edixit: « taliter trans-

latus, etiamsi Canonicorum Regula-

rium fuerit, ad Beneficia saecularia,

etiam curata, omnino incapax sit. »

Cap. 44. sess. 44.

3°. Hoc idem ius denique dene-

gatum censeri Regulari saecularizato

ratione voti paupertatis cui perpetuo

alligatus manet. Eo vel magis, quod? posita saecularizatione, quidquid Re-

gularis acquireret non amplius Mo-

nasterio acquireret.

Sacri canones nihil fortasse tam

districte prohibent, quam peculium

Religiosis, ita ut habere non possint

nec proprietatem, nec usumfructum,

nec usum bonorum. Clem. Exivi

§. proinde, de verb. signi f. et Extrav.

loann. XXII. ad conditionem; et ex-

pressius in Conc. Trid. c. %. sess. 25.

de Reg. a Nec deinceps liceat Supe-

rioribus bona stabilia alicui Regulari

concedere etiam ad usumfructum, vel

usum, administrationem, aut commen-

dam. » Neque defuerunt Auctores,

qui dum interpretantur veteres ca-

nones, doceant nec Romanum Pon-

tificem posse hac in re dispensare,

praeeunte textu in cap. Cum ad Mo-

nasterium, in quo Innocentius III.

rescripsit: « Nec aestimet Abbas, quod,

super habenda proprietate, possit cum