338. De sancto Manro.

Ad Vesp. et Noct.

1. Enixa Maurum Lybia
Tyrannidis perfidia
Numeriani sedula
Tunc temporis est potita,

2. Et genitorum filium
Piorum per auxilium
Christi senile studium
Anno ter seno secutum.

3. Orbatusque parentibus
Cum sociis et monachus
Erogansque pauperibus
Paterna pro haeredibus.

4. Quem caelehs vita docuit,
Tonsura caput floruit,
Cum versus Romam praetendit,
Sanctorum limina lambit.

5. Afflatus almo spiritu
In urbe Roma monitus
Suisque coaetaneis
Ostendit iter gaudiis.

6. Ut vates brevi tempore
Transituris pro munere
Ab hoc notuit saeculo
Mansuris in perpetuo,

7. Amicis Christi per urbem
Pergentibus, a praeside
Celerinoque nomine
Rogitatis de semine.

8. Praefantur corde simplici
Fideles Christi famuli:
Orti sumus de Lybia
Fide Christi non dubia.

9. Arrectis praeses auribus
Captis jussit martyribus,
Ut immolarent idolis
Suis falsis praeconiis.

10. Hos linquens praeses timore
Et cruciatus fervore,
Credens reverti martyres
Ad excolendum daemones.

11. Surdis spretis nugacibus
A Christi tunc fidelibus
Una voce dicentibus:
Cum Christo jam regnabimus.

12 Gloria tibi, Domine,
Qui surrexisti a mortuis,
Cum patre, sancto spiritu
In sempiterna saecula.