394 Reintegrationis in paroeciam

rectoris ; in casu tarnen has limitationes cessare dicebat cum Episcopus graves causas remotionis haberet.

Scilicet parochus iste, lautiori mensa quam deceret eius- que vires sinerent, utendo, frequentes compotationes atque conversationes in domo parochiali habendo, scandalo erat fide- libus ac seipsum aere alieno gravabat; ideoque inidoneus red- debatur ad eum populum regendum. Ob mendacia insuper tristem sibi famam comparasse; ob iniuriosa verba contra superiorem et contra Apostolicae Sedis legatum prolata; ob iracundum ac turbulentum ingenium nec non imprudentem agendi rationem iurgiis et querimoniis causam dedisse, omnem- que aestimationem et auctoritatem amisisse. Quae omnia huic parocho semper obiecta fuerunt, etiam cum ceteras rexerat paroecias, uti constare defensor sustinebat ex uteris Episcopi, ex quibusdam testimoniis et ex epistola praesidis provinciae.

Aliam iustam translationis causam reperiebat in eo quod parochus in quadam litera ad Episcopum scripta, quam ante- quam mitteret pluribus imprudenter manifestaverat, adulterii et falsae in scripto testificationis insimulasset virum municipio eius paroeciae praepositum; qua re vulgata periculum immi- nebat ut parochus crimine diffamationis ad tribunal raperetur ac utpote recidivus maiori poena plecteretur. Curandum itaque erat huic scandalo occurrere alio parochum transferendo, eo vel magis quod illa imputatio omni veritatis fundamento erat destituta.

Tertiam causam translationis reperiebat Orator in nego- tiatione praesertim lapidum, quam parochus palam exercebat. Ob hanc enim octies tribunal quod de rebus ad mercaturam pertinentibus iudicat, non sine magno suae famae discrimine, traductus fuit. Recensebat insuper aes alienum a parocho con- tractum cum quodam iuvene et quadam mercatrice sacrorum ornamentorum, cum quibus non sine dolo et fraude parochum negocium confecisse apparebat.

Neque opponi posse urgebat nullitatem decreti transla- tionis eo quod nova paroecia sit inferioris conditionis et emo-