390) MATRIMONII

Hodie respondet mentiri tunc mulierem voluisse, suasione pa- rentum, ut sibi gratiam compararci familiae Friderici spe sobolis oblata. Sed inverisimilis accusatio vel aliunde demonstratur, quia suis etiam parentibus Aemilia nuntium communicaverit.

Sed fuerint omnia mendaciter composita, quid censendum erit de marito, qui uxorem adhuc intactam sciens , et nihi- lominus ab illa accipiens se utero gestare, non aestuat, non protestatur, vel mendacii turpitudinem non condemnat? Certe demens habendus esset. Quid praeterea si non siluit, sed con- tentum ac laetum se praebuit ?

Igitur, quidquid actor ad opportunitatem exeogïtaverit, uxor se praegnantem credidit; hoc autem et ipse pariter et utriusque familiae propinqui crediderunt. Nec intelligitur cui bono Fridericus incumbat, ut ostendat abortum evenire non potuisse, quia negat sanguinis amissionem vel quia venae incisio contrariam praesumptionem inducit. Amissio enim san- guinis a matre Friderici admittitur, et Chirurgus quidam asse- ruit: ter venae incisionem Aemiliae feci variis temporibus, cum, ut illa ait, de abortu dubitaret. Planum est propterea, de hoc abortu mentionem etiam ante eventum non defuisse.

Utcumque tamen frustra de abortu vel partu disputatur in causa, in qua unum quaeritur^ utrum copula intercesserit. Mulieres falli quidem possunt cum se praegnantes putant, vel nimium sanguinis effluxum in abortum commutare. Sed hic ipse error certitudinem consummationis demonstrat, ridiculum enim esset praegnantia m suspicari aut credere in muliere quae virum non cognovit.

Deficit propterea praecipua ad dispensationem conditio , quia Fridericus uxoris integritatem non probat, immo vero matrimonii consummatio demonstratur.

Nec meliori omine ille alteram conditionem aggreditur de causis ad dispensandum. Causae enim quae vera gravitate praestant, et ad gratiam impetrandam afferri solent, scilicet odia inter familias, magnum fortunarum et conditionis discri- men, atque incontinentiae periculum toto coelo absunt in hoc iudicio. De incontinentiae periculo frustra disputatur in ho-