396 Reintegrationis in paroeciam

IV. Hanc tamen regulam limitationem pati, nempe dum-

modo remotio non fiat :

1. Ex odio.

2. Cum infamia vel notabili damno sacerdotis amoti vel

translati.

3. Cum damno tertii.

Has tamen limitationes, si graves causae adsint locum

minime habere.

V. Ideoque in praxi vix excogitari potest casus remotionis

absque causa, ita ut de his parochiis dici possint, quae de

beneficiis manualibus traduntur; scilicet quod quamvis rectores

theorice sint amovibiles ad nutum Ordinarii, tamen semper ali-

qua causa saltem levis, ut remotio legitime fiat, est necessaria.

VI. In casu parochum negotiationem exercendo, iurgia

excitando, aliaque minus consona sacerdotali ministerio per-

agendo, legitimas obtulisse translationis causas.

VII. Emissam insuper renunciationem antiquae et acce-

ptationem novae paroeciae maxime eidem nocuisse, vis enim

et metus quibus nullitatem renunciationi conabatur ostendere,

haud satis clare probari videntur.

EX S. G. EPISCOPORUM ET REGULARIUM

PENSIONIS.

Die 20 septembris et 28 decembris 1878.

Compendium facti. Sacerdos B. mense septembris 1875

huic S. Congregationi exposuit: se iamdiu pensionem obti-

nuisse in libellis 107,50 super unam ex Praebendis canoni-

calibus Basilicae Vaticanae. Verumtamen titularem decreto inni-

xum Cum nuperrimis sibi rependere, ait orator, libellas 86,60,