400 RESPONSIO

se ; quasi cum Dei Famulus « somno indulgere videbatur, in mentis excessum infirmis adstaret proxime e vita migraturis ». Haec asserens Censor alludit ad factum a Teste 14 enarratum : ex eo enim constat, Servum Dei excepisse confessionem poenitentis et eodem tempore ad- fuisse alteri morienti, ex dono bilocationis. Sed quid hic refertur ad assertum soporem famuli Dei in excipiendis confessionibus?

Inclytum Dei Famuli patientiae ac fortitudinis argumentum testes deducunt ex iniquis persecutionibus, quas innocens ipse, dum in Aede Neapolitanorum a Spiritu Sancto nuncupata, Rectoris munere fungere- tur, perpeti debuit.

Contra testimonium horum hominum, qui, eximiae probitatis me- rito penes omnes commendati, facta deponunt, quae publica erant et quorum oculati testes fuerant; quid tandem Censor opponit? Auctori- tatem illius, qui veluti harum vexationum auctor a testibus exhibe- tur, quique ante iudices vocatus ea denegavit omnino. Ecquid igitur a nobis petit Censor, quo iure hunc testem veluti suspectum habeamus? Eo ipso iure, reponimus, quod leges nobis concedunt ; eo ipso, quod clamat neminem teneri prodere semetipsum.

Id unum tamen Censor non denegat , cultum in ea Ecclesia tunc temporis fuisse neglectum , quod subdit subobscure ab ipso Teste 16 indicari. Vultis tamen scire, Patres Emi, quare id Fidei Vindex conce- dat? Ut huius negligentiae culpam in Vincentium nostrum qui tanta pro divini cultus instauratione pertulit, inficiat. Quam abnormis ac falsa sit haec insimulatio suo loco videbimus. Heic a Censore petam ubinam hic testis subobscure indicet hunc divini cultus defectum, qui pariter omnibus manifestus erat. Si id fecisset saltem aliqua ex parte propriam culpam fassus esset ; siquidem ipse erat qui impediebat quominus ae- qua ratione cultus divinae maiestati debitus exhiberetur.

Tam praeclarum sanctitatis nomen, quod omnes Testes Dei Famulo tribuunt, ulterius impetere s. Fidei Vindex contendit, quorumdam opi- nionem afferens, quos in apostolicum virum minus benévolos fuisse dicit. At quosnam refert ? Vix duos vel tres : quidnam inter tantos eosque omni genere et auctoritate gravissimos , qui Servum Dei uti sanctum ac coelitum honoribus dignissimum habuere? Insuper hi duo vel tres quid aliud referunt, nisi genéricas quasdam accusationes nullo peculiari facto comprobatas , dum ad eas recitandas sat est integram summarii molem invocare? Tandem iidem ipsi, quos Censor velut con- trarios exhibet, nonne ut ex obiectis verbis patet, fere omnes Vincen- tium nostrum uti sanctum habuerunt ?

Altera accusatio ex eo desumitur quod R. P. D. Canali dixerit,