IURIUM. 4Ü5

Ex hisce in iure perpensis sponte sua dérivât, ut ii omnes sive privati sint, sive alicui Collegio adscripti, qui huiusmodi iura, quae ad Episcopos pertinent, sibi adstruunt, positivis et concludentibus probationibus demonstrare teneantur. Hoc prae- tensum ius sibi competere credunt Canonici ex Bulla Alexan- dri VII ; in qua tamen ne verbum quidem fit de hoc iure. Neque praesidium captare posse , urget Archiepiscopus, ab innumeris documentis, quae Capitulares, ad eam causam coe- gerunt, ut hoc privativum ius sibi adstruere valeant. Archie- piscopus enim praemonet, hisce documentis id unum evinci posse, quod huiusmodi privativum ius in vim solius consue- tudinis seu praescriptionis Capitulo competere valeret. At est canon iuris, quo nullus alius notior, iura episcopalia ullo tem- poris intervallo praescribi non posse.

Quae cum ita sint, Archiepiscopus concludit, Capitulum B. nullum ius sibi praestolari posse in Parochorum Vicariorum substitutorum eorumque Coadiutorum electione, quod ex iuris canonici censura, ad solos Episcopos pro sua dioecesi spectat. At dato eliam quod ius aliquod in huiusmodi electionibus fa- ciendis Capitulum experiri possit et valeat; illud ab eo cu- mulative cum Archiepiscopo exerceri debere contendit. Idque iure merito : in comperto siquidem est Episcopum esse Capi- tuli caput Cap. Novit, de his quae fiunt a Praelatis et per consequens principalem partem ipsius Cap. Scire 7 q. i.

Post haec ad secundum dubium deveniens quod electionem quatuor substitutorum, sub die 29 Maii 1878 ab Archie- piscopo peractam respicit , eam in suo robore manutenen- dam esse Apchiepiscopus sustinet. Quod ut evincat edisserit ad huiusmodi electionem devenisse, quia bonum spirituale gre- gis suae pastorali curae commissi id exigebat ; et maxime ut Capitularium precibus indulgerei, qui recursum ad Archiepi- scopum fecerunt petentes ut ipse, per quatuor substitutorum electionem, prospiceret negotiis paroeciarum non bene verten- tibus. Archiepiscopus ergo ad huiusmodi electionem deveniendo Ca- pitularium iuribus haud attentavit; sed potius Capitulares propriis iuribus, pro ea saltem vice sponte et libere nuncium dederunt.