41 i

PIUS P P . IX.

AD PERPETUAM REI MEMORIAM

Dives in misericordia Deus, qui Ecclesiae suae in hoc mando militanti num- quam defuit, at iuxta varias rerum ac temporum vicissitudines opportuna sa- pienter praesidia subministrat, cum saeculo XVI. christianas gentes in virga furoris sui visitaret, pluresque Europae provincias grassantium late haeresum tenebris obrui permitteret, haud volens plebem suam repellere, nova sanctorum virorum lumina provide excitavit, quorum splendore collustrati Ecclesiae filii in veritate confirmarentur, ipsique praevaricatores ad illius amorem suaviter reducerentur. E quorum clarissimorum hominum numero Franciscus Salesius Episcopus Genevensis, inclytae sanctitatis exemplar, et verae piaeque doctrinae magister extitit, qui, ne dum voce, sed et scriptis immortalibus insurgentium errorum monstra confodii, fidem asseruit, vitiis eversis mores emendavit, cun- ctis pervium coelum ostendit. Qua praecellenti sapientia eam laudem assecutus est, qua veteres illos ac praecipuos Ecclesiae Dei doctores praestitisse sa: mem: Bonifacius VIII. Praedecessor Noster declaravit (Cap. Un. de rei. et ven. Sancto- rum in 6.); qui scilicet « per salutaria documenta illustrarunt Ecclesiam, decora- runt virtutibus, et moribus informarunt », quosque descripsit « quasi luminosas ardentesque lucernas super candelabrum in Domo Dei positas, errorum tenebris profligatis, totius corpus Ecclesiae , tamquam sidus matutinum» irradiantes « scripturarum reserantes aenigmata, ac profundis et decoris sermonibus ipsius Ecclesiae fabricam, veluti gemmis vernantibus » illustrantes. Hoc sane elogium ad Genevensem Episcopum pertinere , vel eo adhuc vivente, maxime vero post eius obitum, fama percelebris testata est, et ipsa scriptorum ab eo relictorum singularis eminentia invicto plane argum ento demonstrat. Enimvero magno in pretio Francisci doctrinam , dum in vivis ageret, habitam esse, vel ex eo colligere licet, quod e tot strenuis veritatis catholicae defensoribus, qui eo tem- pore florebant, unum Genevensem Praesulem sa: mem: Clemens VIII. Praede- cessor Noster elegerit, quem adire iuberet Theodorum Bezam Calvinianae pestis propugnatorem ncerrimum, et cum eo solo solum agere, ut, illa ove ad ovile Christi revocata, plures alias reduceret. Quod munus adeo eximie Franciscus, non sine vitae suae periculo, implevit, ut haereticus homo ex merito concitatus veritatem fassus sit, licet ex scelere, arcano Dei iudicio, indignus extiterit, qui ad Ecclesiae sinum rediret. Nec minori plane aestimatione sanctum Episcopum

EX S . RITUUM C O N G R E G A T I G N E