411

MATRIMONII

Die li Iunii 1881.

COMPENDIUM FACTI. Nicolaus Dioecesis N. promisit Annae, uxori Iosephi, qui Romae aegrotabat, patrini munere functurum in sacra confirmatione Sirii, filii sui. Verumtamen adventa die confirmationis, cum Nicolaus munus illud obire haud posset, fertur mandatum dedisse Hyppolito, ut infantem confirmandum eius loco, et vice teneret; licet e regestris parochialibus appa- reat ipsum Nicolaum puerum tenuisse. Post aliquod vero tem- pus Annae vir diem obiit supremum; et Nicolaus sub die 31 Martii 1880, dispensatis denuntiationibus, secreto matri- monium, in forma religiosa tantum, contraxit cum Anna vidua. Attamen post menses nonnullos hoc inivisse matrimonium poe- nituit Nicolaum, illudque nullum clamavit apud Curiam episco- palem confugiens. Episcopus revera, confectis tabulis processua- libus, sententiam tulit, qua illud nullum declaravit. Interposita appellatione a defensore matrimonii, causa ad S. C. C. con- scendit.

Disceptatio Sinóptica.

VIRI DEFENSIO. Defensor Nicolai praemisit, Concilium Tridentinum iussisse, cognationem spiritualem, quoad ma- trimonii nullitatem, ad quinque tantum personas coerceri in Sess. 24 cap. 2 de r e format. « Ea quoque cognatio, quae

ex confirmatione contrahitur, confirmantem et confirma-

tum illiusque patrem et matrem ac tenentem non egre-

diatur: omnibus inter alias personas huius spiritualis co-

gnationis impedimentis omnino sublatis. » Itaque impedi-

mentum , subdit defensor , iam existebat inter Nicolaum et Annam de tempore matrimonii initi die 31 Martii 1880 in gradibus praescriptis a Concilio Tridentino, cum Nicolaus die 26 Octobris 1879 fuerit patrinus Sirii , filii Annae in sacramento confirmationis, uti eruitur ex regestris tum pa- rochialibus, tum confirmatorum in Curia N.