Appendix III. 411

3. Breves, quantum licebit, in hac tractatione consulto erimus. Ne vero ob rerum molem et gravitatem parsimonia formae noceat substantiae, seriatim has quaestiones, quippe quae caeterarum sunt cardo et fundamentum, expendemus: i) quis procurator dicatur et in quibus negociis procurator constitui legitime possit: 2) an in coniugiis celebrandis procu- ratores ex iure canonum rite admittantur: 3) an Concilium Tridentinum veterem disciplinam immutaverit: 4) num con- iugia sic celebrata etiam post Conc. Trid. naturam quoque sacramenti sortiantur : 5) quaenam conditiones ex iure requi- rantur, ut legitima sit procuratorum constitutio in coniugiis celebrandis : 6) quomodo mandatum huiusmodi sit implendum: 7) quibus modis illud expiret : 8) num, sicut procuratores, ita nuncii vel interpretes in coniugiis ineundis admitti valeant: 9) quid sentiendum de matrimoniis per litteras, telegraphum et telephonium.

QUAESTIO I.

Quis procurator dicatur et in quibus negociis procurator constitui legitime possit.

4. Procurator, iuxta definitionem datam ab Ulpiano in Frag. I D. tit. De procur., ille est: qui aliena negotia man- dato domini administrat. Qua ex definitione tria liquent, seu: d) procuratorem dictum esse a pro alio curare, seu a gerendis negociis nomine et favore alterius: nemo enim sui procurator rite diceretur, quamvis rerum suarum sollicitissimam curam gereret: b) procuratorem ab uno domino, saltem generatim, constitui posse: c) procuratorem differre a negociorum ge- store, qui equidem aliena negocia gerit, at citra domini man- datum; itemque a tutore, quia hic constituitur vel a lege vel a testatore etc.; itemque a nuncio, nam hic, ut melius dicetur inferius, nudum habet ministerium enunciandi seu communi- candi quae gesta vel gerenda sunt aut etiam quae actu ge- runtur ab illo, cuius nuncius est.

5. Procuratores omnes, licet in eo conveniant quod aliena gerant negocia ex domini mandato, plures tribuuntur in spe-