412 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

disertissimus divini Verbi praeco, venerat in Palaestinam, tit etiam ibidem

praedivitem meteret in agro Dominico segetem. Quintus ac sextus fuerunt

Nicolaus Alberca ex Andalusia, Pet rus Soler e provincia Murciana, exi-

miae virtutis viri, alter anno MDCCCXXX natus, alter anno MDCCCXXVII,

qui, fiorente iuventute Minoriticum Ordinem professi, et Palaestinae Mis-

siones nacti, ad arabicae linguae studium Damasci incumbebant. Hos incly-

tos sacerdotes duo laici fratres comitantur, Franciscus Pinazo d'Arpuentes

et Ioannes Iacobus Fernandez, Hispani ambo, qui, pietate non minus quam

humilitatis spiritu fulgentes, in coenobio Damasceno famulatui addicti,

officii sui partes diligentissime ac singulari obedientia implebant. Hos

omnes, consuetis piis operibus intentos, teterrima illa intercepit adversus

christianos insectatio, quae die x m. iulii anno MDCCCLX ab infensis Chri-

sti Fidei hostibus excitata, Damasci ex improviso exarsit, et immanes

ruinas, incendia, rapiñas caedesque intulit . Etenim efferatae Turcarum

turmae in coenobium ir rumpunt et pr imum in Emmanuelem Euiz sae-

viunt, qui de imminenti clade monitus, sacramentali absolutione firmatis

ad constantiam sociis, venerat in ecclesiam ad sacras species sumendas, « ne

canibus rabidis proderet caelestia membra ». Ipse ante aram principem

flexis genibus orans, ut a Fide descisceret frustra excitatas, ferro obtrun-

c a t a ^ Carmelus Volta, et ipse ut Mahometanam religionem amplecteretur

i terum iterumque invitatus, clava percussus conficitur. Petrus Soler, dum

se christianum profitetur, gladio transverberatur. Nicolaus Alberca, post-

quam aperte declaraverat se millies mori malle quam desciscere a Fide,

igneae ballistae icta interficitur. Engelbertus Kolland, qui a religiosa domo

aufugerat, seque primo caedis discrimini eripere potuerat , ab insectatoribus

comprehensus, a tque ad apostasiam incassum tentatus , securi percussus

iacuit. Tandem Ascanius Nicanor in superiore coenobii contignatione detectas

et caesus, et ipse parem cum sociis martyri i sortem invenit. Duo vero fra-

tres laici Franciscus Pinazo et Ioannes Iacobus Fernandez, qui in turr im

campanariam confugerant, a satellitibus fustibus ac ferro petiti , elatis

ad caelum manibus orarunt, donec praecipiti lapsu a turris fastigio deiecti,

gloriosa Martyrum palma potiti sunt. At non solum octo ipsis S. Francisci

filiis contigit illa die pro Christo mortem oppetere; Turcarum enim furor

in germanos etiam fratres Franciscum, Mootium, et Eaphaelem Massabki,

catholicos viros Maronitas, exarsit. Eorumdem primus, septuaginta annos

natus, Franciscus, conspicuo divitiarum non minus quam christianarum

vir tu tum patrimonio abundabat , proptereaque apud omnes Damasci

cives optima existimatione florebat. Alter, Mootius, integerrimus pater-

familias sicut frater Franciscus, relicta mercatura, quam honeste iam exer-

cuerat, pietatis operibus deditus, in Franciscalis coenobii schola arabicam