NOVARIEN. 421

ipsum declaravit excidisse a iure parochi, proindeque renun- ciavit paroeciam esse vacantem.

Contra hanc declaratoriam sententiam illico appellatio- nem interposuit ex-religiosus Fazio apud S. Congregationem, petens ut ipsa revocaretur.

Disceptatio Synoptiea.

P R O CONFIRMATIONE SENTENTIAE. E X triplici ratione Cu- ria Episcopalis Novariensis editam sententiam confirmandam esse contendit. Io Quia omissa fuit publicatio resignationis factae a sac. Ugatio, ut supra dictum est. Sane neminem latere ait, quod haec publicatio a Const. Gregoriana prae- scribitur sub poena caducitatis a beneficio facienda inter tri- mestre tempus, saltem per aequipollens seu per missionem in possessionem non clam sed publice, ut monet Sebas. Be- rardi Com. in Ius eccles, universum, par. 3, dec. 7, cap. 3. Hanc praescriptionem adhuc vigere docet S. Congregatio Concilii m Firmana 20 Ianuarii 1894. Confer Acta S. Sedis vol. 27, pag. 8. Proinde cum ex-religiosus Fazio neque pa- roeciae possessionem coeperit, neque praescriptioni citatae Constitutionis paruerit, a beneficio decidisse dicendus est. 2° Quia tempore quo ei collata fuit paroecia, non erat provisus de congruo titulo substentationis, et hinc ad tra- mites supra relati rescripti 21 Feb. 1888 erat omnino inha- bilis ad beneficia recipienda. 3° Quia plures querelae portatae erant contra dictum ex-religiosum, tum circa eius agendi rationem et asperum caracterem, tum circa eius neglectum in paroecialibus functionibus peragendis. Hisce tamen non obstantibus Episcopus non dissentit a congrua provisione danda praefato ex-religioso, dummodo sit ea absque anima- rum cura, et ab ipsa S. Congregatione ad id invitetur.

P R O REVOCATIONE SENTENTIAE. E X adverso patronus ex- religiosi Fazio sustinet motiva impugnatae sententiae nullo solido fulciri fundamento. In primis observat quod iuxta Gregorianam Constitutionem publicatio resignationis non im- ponitur taxative successori in beneficio resignato, sed est