Iurisdictio!! is pa roch ia lis 423

finio duarum paroeciarum controversia orta est sub cuius cura paroeciali esse deberet.

Vetus Ubaldi domus erat, ut dixi, sub cura Plebani S. Ioannis, qui adhuc contendebat sub sua cura esse. Hic Ple- banus est Vicarius ad nutum amovibilis Capituli cathedralis, cui illa ruralis paroecia seu Plebania subest.

E converso alter Parochus S. Secundi condendebat, in suam paroecialem curam novum aedificium transiisse, atque Ubaldum eiusque familiam suos esse paroecianos.

Controversiam diremit Episcopus, qui praemisso summario processu, audita deputati Architecti relatione circa paroecia- rum limites, sententiam edixit, novum aedificium curae pa- roeciali subesse non quidem Plebani, sed alterius Parochi S. Secundi.

Cum denique ab eiusmodi sententia Plebanus appellaverit ad S. C C . , servatis de more servandis, controversia iterum disceptata est.

Disceptatio synoptica.

Duplex dubitandi formula in calce prostat, quia duplex controversia mota est, incidens una, princeps altera.

D EFENSIO P AROCHI S. S E : U N D I . Hic Parochus (cuius favore militabat sententia Episcopi) contendebat ante omnia, Episcopi sententiam non admittere appellationem, eo quod Canonici antea dixerint, se nolle provocare formalem sententiam, sed paratos esse stare arbitrali iudicio Episcopi : in comperto autem esse, quando iudicium arbitrio alicuius committatur, partes stare debere sententiae arbitri, sive aequa sive iniqua sit, dummodo dolus absit, /. 27 ff. de receptis qui arbitr. § 2 ubi legitur: « Stari autem debet sententiae arbitri, quam de re

dixerit, sive aequa sive iniqua sit, et sibi imputet qui compro -

misit». Item /. / C. de receptis arbitris, ubi legitur: « Ex

sententia arbitri ex compromisso iure pei'fecto aditi appellari

11011 posse, saepe rescriptum est, quia nec iudicati actio inde