424 NOVARIEN.

uti constat ex Uteris informativis Episcopi Novariensis datis ad S. Congregationem.

3° Praeter allatam dispositionem in dicta Const. ad § 7. praescribi ut provisus de beneficio resignato inter tres menses a die sibi factae provisionis possessionem beneficii capiat, alioquin illis elapsis nulla sit eius provisio et beneficium vacare censeatur eo ipso. Unde scatet quod quamvis pro beneficiis in genere omissio formalis possessionis non secum- ferat amissionem tituli beneficii, sed tantum non perceptio- nem fructuum, ceu passim tradunt auctores, tamen alia res est quando agitur de beneficiis resignatis quae vi relatae Constitutionis censentur eo ipso vacare si intra tempus capta non sit possessio. Quin imo dum in aliis beneficiis possessio triennalis supplet et sanat quemcumque defectum in posses- sione, haec theoria invocari non valet pro beneficiis resi- gnatis, cum applicatio regulae de annali et triennali pos- sessione expresse reiiciatur a dicta Const. in § 5.

4° Indubiam rem esse quod haec postrema Constitutionis dispositio in suo pleno robore adhuc vigeat, cum in suppli- cationibus ad Datariam Apostolicam ad beneficia resignata obtinenda de ea expressa mentio fieri soleat.

His in iure praeiactis, Rmus Summista in facto observat, quod profecto dubitari non potest quod sacerdos Fazio intra utile tempus formalem et legalem possessionem paroecialis beneficii Insulae Superioris non ceperit: verum relinquit iudicio EE. Patrum decidendum utrum duo haec facta, nempe publicatio facta a sacerdote Fazio e pulpito suae nomina- tionis ad paroeciam Insulae Superioris, affigendo etiam lite- ras suae Institutionis ad valvas Ecclesiae, et approbatio facta ab Episcopo Novariensi occasione sacrae visitationis actorum et status paroeciae, spectari valeant ceu tacita aequipollens immissio legalis in possessionem, et proinde ad evitandas poenas sancitas a Bulla Gregoriana invocari possit doctrina communiter a Doctoribus recepta et quam Ferraris in sua Bibliotheca can. V. Institutio n. 36 ita refert : Institutus quoque ad titulum in beneficiis, quamvis non possit eius