424 EX S. C. R I T U U M

enim non modo eius intellectum illustrabat, sed etiam voluntatem incendebat, non modo pura, sana, integra in credendo, sed etiam viva, ardens, actuosa ".

Vidimus supra, D. S. ab ineunte adolescentia maximi consue- visse facere, quae ad divina et supernaturalia pertinerent. Pie di- ligenterque paterna in domo catholicae .Religionis praeceptis innu- trita, habere in deliciis mature coepit orationem, mortificationem, divinis officiis, Missae praesertim adesse, Sacramenta suscipere, omnia denique adhibere sanctificationis adiumenta, quae D. N. Ie- sus Christus Ecclesiae suae commendavit. Itaque fides in Ioanna adeo erat, ut ita loquar, naturalis ut numquam de veritatibus fide credendis sollicitata animo sit. Postquam autem ipsa insigni divi- nae gratiae munere ad perfectioris vitae genus sese convertit, tum certe fidei habitus, quem baptismali regeneratione acceperat, miri- fice auctus in vitam, in verba, in opera .j3. D. splendidum evange- licae perfectionis decus abunde diffudit. Posthac enim u ad super- naturales veritates, ad consilia et praecepta evangelica, veluti ad praecipuam normam, vitam exegit omnem; hoc principium et fons fuit eius et charitatis et mortificationis et humilitatis et fortitu- dinis, quas eam virtutes heroico gradu exercuisse constat ".

Conservandae autem augendaeque in se fidei causa simplicita- tem cordis humilitatemque sedulo coluit. u Ubi cognovisset quod- piam doctrinae caput communi Christianorum fide teneri et ab Ec- clesia esse propositum, hoc satis erat ut eidem firmissime adhae- resceret ". Qua in re nihil tam ei displicebat, quam insolens quo- rumdam curiositas, qui magisterio Ecclesiae vel praeceptionibus non acquiescunt nisi cum cuiusque rei vel credendae vel faciendae causas perspexerint. Nam u via inquisitionis privatae et ratiocina- tionis periculosa Dei Servae videbatur, maxime feminis prae via humilis submissionis erga legitimorum Pastorum vocem ".

Ut magis magisque proficeret in scientia sanctarum rerum, piam lectionem adamabat. Novo Testamento et Imitatione Christi praecipue delectabatur, quibus incorruptos doctrinae latices hau- riebat, studiosissime cavens a quibusvis dubiae auctoritatis libris quibus aliquam fidei iacturam faceret. Legebat autem nequaquam, leviter aut perfunctorie sed perquam experrecto attentoque animo, non ut theologiae peritiam inde peteret, verum ut regulam sume- ret bene sancteque vivendi. u Omnes Evangelii veritates penitus addiscere studebat, ut eas sibi in succum, ut aiunt, et sanguinem converteret eisque vitam dirigeret; nequaquam ut perpenderet aut