AQUÉN. 4 2 7

sione taxarum aut de potestate imminuendae pensionis Epi- scopo vel archipresbytero concessa. Iamvero indubium est,, ut animadversum fuit in Firmana Onerum et Pensionis- diei 29 Augusti huius anni, leges quibus pensiones,per Romanam Curiam imponi solent id exigere, ut integrae et liberae a quo- vis onere solvantur, uti etiam coram S. O. G. disputatum fuit in Hortana Congruae diei 11 Aprilis 1807et pluries in S. C. Episcoporum et Regularium atque nominatim in Ro- mana 20 Septembris 1878 (1). Neque dicendum videretur sacerdotem Gaglione ad id quod ius ipsi minime imponit, posse cogi vi pacti. Etenim declaratio, quam ipse in Curia, emisit, antequam pensionem consecutus fuisset, quaeque ab Episcopo dictata affirmatur, loquitur tantummodo de « im- » posta di ricchezza mobile corrispondente alle lire seicento » di pensione... ed anche la tassa manomorta qualora detta » pensione fosse colpita. > Verum taxa « di ricchezza mo- bile » pensioni imposita ab ipso pensionario persolvitur in annuis libellis 17,26 ; taxa vero « di manomorta » quae moda tantum ab entibus, ut aiunt, moralibus exigitur, pensiones- minime respicit.

Cum igitur in praefata declaratione de vectigalibus pen- sioni impositis vel imponendis sermo habeatur, non vero de taxis, quae bona paroecialis beneficii attingere possent, con- sequens videtur iniustum esse sacerdotem Gaglione ad taxam « di ricchezza mobile > bis solvendam adigere, atque ab ea aliam taxam, quam adpromisi.t refundere tantum « qualora detta pensione fosse colpita, > modo repetere.

Inepte autem affirmari censet sacerdos Gaglione volun- tatem Episcopi Sciandra aliam ab ea quae apparet fuisse. Nam praeterquam quod id haud bene perspectum est, inau- ditum esset in contractibus intentionem, non vero receptum loquendi modum, attendere. Et re quidem vera Card. De Luca de alienai, disc. 48, n. 12 aperte tradit verba contrahen- tium seu pacta iuxta communem usum esse intelligenda, ita,

(1) Eecole Vol. XI, 894.