430 RESTITUTIONIS IN INTEGRUM

« deret ». Ideo Benedictum XIV in Constit. Si datam, edixisse, ut restitutionis in integrum concessio pendere debeat ab accurato exsamine causarum de nullitate professionis.

Quod attinet ad praesumptionem iuris et de iure tacitae professionis et ratihabitionis quae elapso quinquennio non ad- mittat probationem in contrarium, adnotatum est cum Cardjj De Luca, de Begul. dic. 41 n. U, opinionem contrariam prob*abi- liorem esse, magisque receptam, ut scilicet quinquennii lapsus simplicem iuris praesumptionem inducat quae contraria proba- tione elidi possit, quod pluries firmaverit S. Rota. Immo eos ipsos, qui doceant oriri praesumptionem iuris et de iure, docere pariter eiusmodi praesumptionem non admittere quidem proba- tionem in contrarium in iudicio ordinario, sed admittere proba- tionem in iudicio extraordinario ad obtinendam restitutionem in integrum, ceu explicat Sánchez loc. cit. n. 22.

Porro causam a Iosepho allegatam consistere in vi et metu a patre illato.

Neque posse reiici uti testem, patrem, quum in Constitu- tione, Si datam, praescribatur, in primis autem ii citentur (si superstites fuerint), qui indicati erunt tamquam auctores aut com- plices metus eidem incussi, ut votis invitus se costringerei. Ceteros autem testes plenam fidem mereri, quum neque Curia episcopalis aliquid habuerit in eos animadvertendum, ac testimonia ad in- vicem essent conformia, quae statuerent indolem patris terribi- bilem et illatas comminationes violentiasque adhibitas, ut ado- lescens Iosephus et coenobium ingrederetur et profiteretur, qui questus esset de violentia, quique neque vellet ingredi coeno- bium, neque profiteri, et si profiteretur, ex vi illata, non animo profitendi id faceret ; et post professionem idem repetierit. Quod, quum hi testes fuerint coaevi, silentium aliorum, qui se nunc de hisce rebus nescire dicerent, argumentum negativum consti- tuere, quod positivum testimonium infirmare non posset.

Hisce autem positis, in comperto esse timorem reverentia- lem satis esse ad infirmandam professionem, namque, velle non creditur, qui obsequitur imperio patris vel domini, I. 4 ff. de reg. iur. Mandante ergo patre, professionem necessaria libertate fuisse destitutam.

Neque deese eas conditiones, propter quas timor relative gravis reputari soleat, ut indoles patris minax atque terribilis