430 Dispensationis ab irregularitate

nisi talis fuerit, qui aut Ordinis executionem impediat, aut

talem secumferat deformitatem, quae sine periculo aut offen-

sione populi functiones peragere non sinat.

III. Quamplures canonistas censere, gibbosos inter corporis

vitiatos esse cooptandos ; praecipue si deformitas enascatur,

per quam res sacrae exponantur irreverentiae periculo.

M A T R I M O N I I .

Die 26 ianuarii et 20 iulii 1878.

Compendium facti. Die 24 ianuarii 1875 sacro copulati

sunt foedere, iuxta Tridentini sanctionem, Ioannes, qui annum

agebat 28, et Maria, quae nondum 20 excesserat, agris exco-

lendis ambo addicti. Vix 15 aut 20 a matrimonio peracto

elapsi fuerant dies, mulier, gravi perculsa moerore, illacrimans,

de casu adverso conqueri coepit, matrique exposuit res matri-

moniales cum viro suo haud regulariter procedere. Matris

argumenta animum illius erigere non valuerunt ; proinde sub

exitu martii eiusdem anni Parocho suam pandere conditionem

arbitrata est. « Optime Pater spiritualis, ait illa, rogo te ut

me salves; sic diutius non possum vivere; matrimonio meo

cum Ioanne non potest esse validum, non invenio requiem ».

Parocho caute de eius mestitiae animique deiectionis causa

sciscitanti, non absque naturali verecundia respondit : « Se

quidem rei maritali operam dare voluisse, sed virum nihil

valere, nihil esse ». Parochus de Ioannis potentia suspicari

coepit, eodemque ad se accersito, quaesivit undenam uxoris

suae questus et lacrymae. Suam ipsemet Ioannes impotentiam

innuit asserens : « se prorsus ignorare quid esset semen huma-

num, nec umquam aliquid huiusmodi habuisse vel expertum

fuisse ». Parochus hac responsione perpensa, virum ad medi-

cum misit, ut remedia ad suscitandum exposceret sopitum

semen ; quae remedia applicuit. Sed quum iterum rei mari-