AQUÉN. 431

prehensas. Ad rem Card. De Luca De Donat. disc. 34 n. 11: « In quibuscumque viventium ac morientium dispositionibus vel actibus principaliter attendi debet, ut non cortex et for- mula verborum sed substantia veritatis inspiciatur, propter- ea apud Franch. decis. 392 n. 2 et seqq. et Merlin, de- cis. 210 n. 7 et alios habetur quod si contrahentes dicant facere contractum enphyteuticum, pacta vere et conditiones ostendant, illum esse potius emptionis et venditionis, non at- tendatur vocabulum, sed natura seu veritas actus. »

Praeterea, quidquid sit de huiusmodi prima declaratione, adeo claram esse censet parochus Negri conventionem inter partes coram Episcopo initam, ut inde saltem obligatio pa- rochi Gaglione evidentissime scateat. Nec contra illius vim regerere valeret defectum libertatis, cum scitum in iure sit ad disputata a Voet lib. 4, tit. 2, num. 14 et a Pitonio Discept, eccles, discep. 110, num. 34; metum non prae- sumi, sed esse ab allegante concludenter probandum. Iam- vero nulla in casu huiusce metus probatio fuit allata, eo quia id quod sacerdos Gaglione gratis asserit, gratis negandum videtur. Insuper docente S. G. C. in Oxomen. 14 Augu- sti 1880, neminem latet, metum ad hoc ut excuset ab obli- gatione, debere esse talem, qui in virum constantem cadat: neque enim vani timoris ulla excusatio est I. metus 6, 7, ff. quod metus causa. L. de Regul. 9: nec sufficit quolibet terrore adductum quemquam timuisse /. metus ff. ex quibus causis. Unde Bossius cap. 11 § 14, 16 statuit ad constituen- dum metum legaliter iustum nedum requiri « quod malum sit absolute et in se magnum et grave, sed etiam quod me- tuens non possit facile illud depellere aut illi occurrere. > Verum haec omnia excludi videntur non modo ab indole Epi- scopi Sciandra, sed a natura sacerdotis Gaglione, qui patro- nos adiverat et recursum ad Archiepiscopum et ad S. Sedem, ut ipse refert, iam paraverat.

Firma itaque maneat oportet conventio quoad taxas quae inita fuit die 8 Novembris 1881, cuius robur usque adhuc, scilicet vivente Praesule Sciandra, et ab ipso pensionario nec