434 LITTERAE

dem impertiendi facultatem, dummodo onera excedant summam Flo- reno rum duodecim millium, rationem tamen ac terminum praefi- niendo, quo aes alienum a causa pia contractum dissolvatur. Quod si necessariae instaurationes ac melioramenta in aliquo fundo eccle- siastico occurrunt, neque aes alienum contrahi queat, et nonnisi per alicuius boni ecclesiastici venditionem necessitati provideri possit, hoc in casu concedendi facultatem venditionem perficiendi cum con- ditione, ut si eo pretio percepto pars aliqua supersit, eadem fru- ctuose collocetur rationibus superius expositis. Porro, quum ex iure canonico capite - terrulas - facultas detur fundos exigui valoris alie- nandi, cui. quidem iuris regulae nihil per has Litteras volumus in- novari, licet in eodem capite onerum exiguorum impositio minime comprehendatur, ex peculiaribus tamen rationibus animum Nostrum moventibus, etjäx singulari concessione in exemplum minime addu- cenda, facultatem impertimur imponendi ecclesiasticis bonis onera, quae tamen summam Florenorum mille non exsuperent. Huiusmodi vero tam in praesenti, quam in superiori articulo descriptas facul- tates minime complecti volumus bona ad mensas Archiepiscoporum, Episcoporum atque antistitum nullius dioecesis pertinentia. Qua- propter quum de bonis iisdem agendum erit in casibus superius de- scriptis, suffraganei Episcopi propriis respective Archiepiscopis, Ar- chiepiscopi autem et Episcopus Wratislaviensis Nobis et Sanctae Sedi immediate subiectus, necnon Praesules nullius dioecesis preces deferent ad nuncium Apostolicum, cui idcirco quemadmodum Ar- chiepiscopis, potestatem facimus petitam impertiendi facultatem, si in Domino expedire iudicaverint.

III. Firmis manentibus ordinariis facultatibus Episcoporum et causarum piarum pro ineundis locationibus et conductionibus ad triennium, concedendi facultatem locationes et conductiones ipsas ineundi ad quindecim annos, servatis in reliquis sacrorum Canonum praescriptionibus. Ad evitandos autem abusus nonnullos, et ad ob- secundandum aliqua ratione consuetudini, quae in Austriaco imperio invaluit, ut bonorum ecclesiasticorum possessores a respectivis con- ductoribus reditus seu praestationes in antecessum accipiant, facul- tatem impertiendi reditus ipsos seu. praestationes percipiendi in an- tecessum, ita tamen, ut illae quod ad fundos ' urbanos non excedant summam, quae in semestri spatio a conductore debeatur; quod vero spectat ad bona rustica, dummodo summam non praetergrediantur, quae per anni spatium a conductore sit persolvenda.

IV. In casibus urgentis necessitatis atque utilitatis piae cau- sae, in quibus ad alienationem vel onerum impositionem sine mora deveniendum sit, facultatem largiendi Archiepiscopis alienationem